Lillian Lin Lin itibaren Yaltyns'ka city council
Ernest van der Kwast beschrijft in Mama Tandoori het leven met zijn Indiase moeder en Nederlandse vader. Een moeder die dol is op aanbiedingen, die niets weg kan gooien, die altijd een deegroller bij zich heeft om haar woorden letterlijk kracht bij te zetten, die met minstens twintig koffers reist. Een excentrieke moeder, op z'n zachtst gezegd. En ook de Indiase familieleden van zijn moeder zijn bijzondere types, zo ontdekt Ernest bij een bezoek aan India. Mama Tandoori deed me een beetje denken aan Twee vorstinnen en een vorst van RJ Peskens, waarin ook een jonge schrijver zijn moeder, de buitensporige dingen die ze deed en de relatie tussen zijn ouders met liefde en zonder de schaamte die hij als jongen zeker wel voelde beschrijft. Omdat RJ Peskens veel ouder was, en zijn ouders bovendien beiden overleden waren, zit daar (in mijn herinnering, ik las het meer dan twintig jaar geleden) meer compassie in. Van der Kwast maakt het meer een komedie, soms slapstick-achtig. Al met al een prima boek over een buitengewone jeugd, ik snap dat het min of meer verplicht leesvoer is voor mijn middelbare school-spruiten.
This was written in a very unique and interesting style, but all-in-all I just found it kind of boring. It did get a little better towards the end, but I still have a hard time believing this one was worthy of a Pulitzer...
"Les Miserables" is my favorite book, ever. It is the epic struggle between good and evil, rich and poor, and the facets of the emotion we call love, how it changes people, to their benefit or destruction. There have been hundreds of books that have tried to explore these themes, but Victor Hugo did it best. If you don't read any other book on my list, you have to read this one. Very definitely a desert island book for me.