Francisco Baltazar Baltazar itibaren Maikhurd, Bihar 824125, Hindistan
Son zamanlarda Mike Leigh'in Another Year filmini izledim ve hangi komedi ile trajediyi karıştırdığı için ilgimi çekti, hangisinin her zaman olduğundan emin değildim. Murray Bail, bu kitapta beni sık sık şaşırtan bir şey yapıyor. Bazen ne okuduğumu anlamaya çalışıp çalışmadığımı veya sadece bir dirsek dürtüsü olup olmadığını merak ettim. Hikaye, bir filozof olan Erica ve bir psikanalist olan Sophie, şehirden yeni Güney Galler'deki vahşi doğalara girerken ne olacağı ile ilgili. Alternatif olarak, Erica'nın makaleleri değerlendirmesi istendiğinde Wesley Antill'in hayatı hakkında okuduk. Kendisi ilan edilen bir filozof olarak aile hayatını yazmak için eve dönmeden önce uzun yıllar yurtdışında geçiren aile koyun istasyonunu işleten kardeş ve erkek kardeş Lesley ve Roger'ın ölen ağabeyi. Bu bir seyahat hikayesi - akıl ve kalbinkiler dahil; felsefenin ve duyguların 'büyük' soruları. Küçük bir kitap ama tadını çıkarmak için bir kitap. Beni oldukça uzun bir süre eğlendirmeye ve şaşırtmaya devam edecek. Şiddetle tavsiye edilir.
Benim için bir oyun okumak bir tür “tek kişilik performans” ve aynı oyunun tiyatrodaki veya film biçimindeki performansını karşılaştıran tamamen farklı bir deneyim. Onları bir hikayenin üç farklı versiyonu olarak görüyorum. Shakespeare ve eserlerini söylemek tabu olmaya devam ediyor. Hiç kimse Shakespeare'in çalışmalarını sevmediğini söyleme cesaretine sahip değildir. Ya da eserlerinden birini kusurluyordu. Bu Vavila, ikinci veya üçüncü bir dil olan İngilizce olduğunda ve on altıncı yüzyılın eski İngiliz edebiyatına ve diline tamamen yabancı olduğunuzda daha da fazla olur! Ancak Farsça'daki Shakespeare'in çoğunu okuduğum ve diğer dillerde tiyatro ve sinemadaki çalışmalarının bir kısmını gördüğüm kişinin cesareti yok. Venedik tüccarı, Kral Lear, Fırtına ve daha fazlası, Romeo ve Juliet gibi eserleri ya da asi bir kadını evcilleştirmeyi sevmem, sadece kişisel bir zevk meselesi. Diğer yakaladığım şey, Shakespeare'in çalışmalarından birinin performansını her gördüğümde, aklımdaki her şey çöktü, çünkü her tiyatro ya da sinema yönetmeni ya da herhangi bir aktör bunu gösterdi ya da oynadı, bazen oldukça farklı. Önceki veya sonraki çalıştırmada. Lawrence Olivier'in Shakespeare'deki tüm oyunları veya DVD'de de bulunan BBC'nin Televizyon dizisi Shakespeare gibi, tüm Shakespeare yönetmenleri ile mükemmel bir çalışma. Richard III, örneğin, "Lawrence Olivier" oynadı bu oyun hakkındaki kararımı tamamen bozdu. Ancak, Hamlet'i dört farklı performansta görmek, Lawrence Olivier, Kuznetsov (Rus yönetmen ve Shakespeare) veya Derek Jakubi'nin muhteşem performansını ve son olarak Hamlet'in "Kent Brana "'sı seçimini karıştırıyor. ! Bunun dışında, yıllardır aklımda kalan Franco Zaffirelli'nin "Rubbing the Rogue" (Richard Burton ve Elizabeth Taylor'ın oynadığı) ve en güzel "Romeo ve Juliet" Hayatımda Franco Zefirelli veya Othello "Orson Welles", "Othello" Sir Gay Bondarchock'u gördüm ve elbette Lawrence Olivier veya Hamlet'in Christopher Plummer, Hamlet'in oynadığı Hamlet Derek Jacoby ve Hamlet tüm oldies ile Lawrence Olivier oynarken, onlar hala mükemmel. Lawrence Olivier'in oynadığı "King Lear" ın en muhteşem performansını ve ... Shakespeare'in eserlerinden herhangi birini ve gördüğüm inanılmaz performansları unutmayalım ... Julius Caesar Mankiewicz (1953) Brutus rolünde James Mason, Cassius rolünde John Gielgud ve Mark Antony rolünde Marlon Brando ile birlikte. Charlton Heston'ın Mark Antony ve Jason Robards'ın Brutus ve Gielgud'un Sezar rolü olduğu bir filmi daha var. Julius Caesar (1994) yöneten Yuri Kulkakov Bu oyun kırklı yılların başlarında Farsçaya çevrildi ve radyo performansını hatırlıyorum. Ayrıca 1996 yılında Soroush tarafından yayınlanan William Shakespeare'in koleksiyonunda Alauddin Pazargadi'nin bir çevirisi var.
memoir, therefore powerful. some highlights. not v critical.
I think all my reviews of Karin Slaughter's books are going to basically say the same thing - excellent, original plots, well-crafted believable characters, unexpected endings, gripping page turners than make you want to read more.
View original review in my blog: The Midnight Book Thief Ah, Unleashed. I gotta admit, I picked up this book with mixed expectations. For one, I've read some bad reviews about this book. However, I'm a big fan of Debbie's and Nancy's books, so I gave it a shot. The Bad The romance. Noooo. Ugh, please no. There wasn't that much romance in this book as compared to hormone controlled lust fests. Crude, I know, but that's how I saw it. Katelyn, upon seeing a guy, could only use the word "hot" to describe him before going all gaga for him. It just felt so wrong! The writing. As much as it pains me to admit this, the writing was mediocre. I mean, look, the YA book market's oversaturated with werewolf books. To write yet another book about them, you gotta make yours stand out. Sadly though, Unleashed didn't really make a lasting impression. It didn't bring anything new to this paranormal aspect at all. The Good The plot. Yes, I know I said the plot wasn't all that great, but it was decent. While the pacing was a bit slow, it wasn't that dragging, so I finished this book pretty fast. However, I did like the ending part. The last part of the book was my favorite, and props to the cliffhanger ending! The Rating I'm guessing this book gets 3 stars from me. It was actually a decent read that had some pretty good moments. It's just that this story could have been so much more, with two amazing authors writing it. I was just so disappointed when it just kinda fell flat instead of becoming a favorite read. But yeah, the plot's okay enough that I'll be picking up the sequel when it comes out.
I liked the movie better. And now I think I have Borderline Personality Disorder. But I guess it's not trendy to diagnose people that all the time now. They threw me into the pile of kids that got stuck with the new trend. Oh well. It's a good book that I recommend, but you have to be crazy to follow it, your thought process has to match up with her's or else it would probably seem like nonsense. I could understand it. See, our illnesses DO have perks.