Peanut Butter Jelly Digital Image Butter Jelly Digital Image itibaren Kandyala, Himachal Pradesh 176029, Hindistan
Aynı kuru ve Makas ve Kuru ile Koşu saçma ile Burroughs tarafından denemeler bir koleksiyon (sanırım önceki ikisini tercih ettim).
Bu inceleme ayrıca Kitaplar ve bir Fincan Çay da yayınlanmıştır. Rehin'in özeti beni okuduğum andan itibaren ilgimi çekti ve Kimberly Derting'in hikayenin arkasında olması gerçeğimi daha fazla ilgi çekti. Charlie benim için çok büyük bir karakterdi, aynı zamanda çok cesurdu, ama aynı zamanda ihtiyatlıydı, her zaman onun ve kız kardeşinin sırlarının güvende olduğundan emin olmak için yumurta kabuklarında yürüdü. Kız kardeşi Angelina'ya karşı çok koruyucuydu ve yüzüme bir gülümseme getirdi. Ayrıca Charlie'nin dil konusunda bu kadar tutkulu olduğuna hayran kaldım - sadece herkesin birbirleriyle iletişim kurabilmesini ve sosyoekonomik engelleri olmamasını istiyordu. Tüm dilleri, daha önce hiç duymadığı dilleri bile çözme yeteneği kesinlikle büyüleyici ve Derting'in bu farklı dilleri yazma şeklini sevdim - sadece diyalogun Charlie'nin dünyasında en yaygın dil olan Englaise'den farklı bir dilde italikleştirilmesiyle. Max harikaydı. Karakterini ve Charlie'yi ne kadar koruduğunu çok sevdim. Çok tatlı ve düpedüz seksi bir kızdı. Derting, hikayede çok fazla olmasa bile, romantizm ustası olduğunu bir kez daha kanıtladı. Biraz farklı yapmak isterdim, o kadar anlık olmamak, bazı insanlar kadar beni rahatsız etmiyor. Arsa benim için oldukça basit, hemen hemen her bükülme, bu yüzden hala çok keyifli olmasına rağmen tam olarak şaşırtıcı değildi tahmin. Derting'in tamamen etkili olan kelimelerle basit bir yolu var ve The Pledge ile farklı değil. Genel olarak, The Pledge'dan gerçekten keyif aldım ve distopya türüne sağlam bir giriş olarak buldum. The Pledge'ı Kimberly Derting hayranlarına ve distopik türün hayranlarına tavsiye ederim.
parlak! Hadi bakalım! Büyük Stoick (lol) tüm expletives, lanetler ve cehalet ile 'iç' serin! Hadi bakalım! bir seri serisi satın almayı planlıyor. nerede, ha?
I'm not even sure I was ever able to finish this book. I had to keep going backwards and re-reading cause I got so bored I would realize I'd completely zoned out and didn't remember what had happened in the chapter I just read. That NEVER happens to me.
These two books are great. Not only are they good children's literature, but they also address life and the English language with such satire and nuance that they cannot be dismissed as books "merely" for children. I'm planning on devoting a few days with the purpose of attempting to recreate the chess game described in Through The Looking-Glass. Part of the genius of Carroll's work lies in this game: I believe it's a real, playable game of chess.