24 Nisan 1915’te özellikle Istanbul’daki Ermeni aydinlari, yazarlar, sanatçilar, avukatlar, doktorlar, mebuslar evlerinden alinipgötürülürler ve çogu bir daha geri dönmez: Istanbul’da tutuklanip Çankiri ve Ayas’taki toplama merkezlerine gönderilen bu Ermeniler, yasanacak büyük dram ve acilarin baslangiç noktasinda yer alirlar... Resmî belgelerden, arsivlerden, anilardan yararlanan; yazili ve sözlü birçok bilginin izini süren Nesim Ovadya Izrail, 100 yil önce yasanmis olayi detaylarina inerek ele aliyor: Ittihat ve Terakki’nin Ermeni meselesini ele alisini ve çözüm tarzini, Ermeni toplumunun kendi içindeki ayrismalari, tutuklananlarin kim olduklarini, yasadiklari olaylari ve akibetlerini biyografik zenginlik içinde ele alarak tarihsel düzleme oturtuyor. “...Üç ay sonra, karim ve çocuklarimla beraber mutlu olacagimi düsündüm. Sonra bakindim, tek basima serbest birakildigimigörünce, yoldaslarimin yüzlerindeki korku ve hayal kirikligini fark ettim. Ince yapili insanlar. Hükümete karsi bir parmagini bilekaldirmamis insanlar vardi aralarinda. Bunlarin çogu asla benim kaderimi paylasmayacaklardi. Bunlarin çogu yakinda öldürülecekti. Gerçeklesecek olanlar içime dogmustu, kederimle sevincim neredeyse esitlenmisti.”AVEDIS NAKASYAN Daha fazla göster