Alah Ve Dua Selim Gündüzalp’in, kalbinin tüm samimiyeti ile kaleme aldığı bu kitap, bir dua kitabı değil, ama dualı bir kitaptır. İlk satırından son kelimesine kadar, bir dua hali ve şuru ile yazılmıştır. Gayesi odur ki, şu hayatın dağlarvari dalgaları arasında, kırık bir tahta parçası üzerinde, fakir ve kalbi kırık bir yolcu olan bizler, Alah’ın sonsuz rahmet ve merhametinin dergâhında, her za-man, her halimizde ve her müşkilimizde dua edelim. Çünkü ‘var’ olduğumuzu bize dualarımız söyler. Çünkü, kim olduğumuzu bize dualarımız hatırlatır. Biz, Alah’ın kendilerine yazık eden kularıyız. Ama O’nun rahmetinden de ümidimizi, asla kesmeyiz. Boyun büktüğümüz ve avuçlarımızdaki ‘yok’ ile geldiğimiz bu rahmet kapısında, duamız olmasa, neyimiz var. Boyun büktüğümüz ve avuçlarımızdaki ‘yok’ ile geldiğimiz bu dergâhta, duamız olmasa, hiçbir şeyimiz ‘yok’, duamız olmasa, değerimiz ‘yok’. Biz dualarımızla ‘var’ız. Çünkü biz, “İsteyin vereyim” buyuran bir Rabi Rahim’in, ‘yok’tan başka ‘var’ı olmayan fakir kularıyız. Ve bizim elerimizde ‘yok’tan başka ‘var’ yoken; hazinesinde ‘yok’tan başka yok bulun-mayan bir Rabimiz var. “Madem O var, öyleyse herşey var.”