Alper Kamu - Cehenem Çiçeği - Alper Canıgüz "Bilirsiniz, insanlar doğar, ölür ve sonra büyür. " Dünyanın en küçük dedektifi geri döndü. Alper Kamu 9 yıl sonra, hâlâ 5 yaşında. Alper Canıgüz'ün eşsiz kahramanı Alper Kamu'yla birlikte her türlü şidetin hüküm sürdüğü bir atmosferde, kırık hayatların, külenmiş aşkların ve daha nice esrarın peşinde kara mizahla yüklü yeni bir yolculuğa çıkıyoruz. Kahramanımız, bu kez bir çocuğun ölümü ve eski bir aşk hikayesinin ardındaki gerçekleri ortaya çıkarmak için uğraşırken, "İnsanlığa dair kavrayışımızı biraz daha ileri götürmeyecekse bir cinayeti çözmenin ne anlamı var ki?" diyen bir dedektife yakışacak şekilde, adalet kavramımızı sorguluyor. Alper Kamu Cehenem Çiçeği, ilk üç romanıyla edebiyatımızda kendine özgü ayrıcalıklı bir yer edinen Alper Canıgüz'den kahkaha ve gözyaşının iç içe geçtiği büyülü bir serüven. Efsane geri döndü. Küçük dev dedektif Alper Kamu 9 yıl sonra yeniden aramızda, üstelik hâlâ 5 yaşında. Oğular ve Rencide Ruhlar romanının insanı kendine aşık eden kahramanı, büyümüş de küçülmüş veledi, aslında ölmüş olsa da kanlı canlı arz-ı endam eden Alper Kamu bu kez Cehenem Çiçeği ile yeniden aramıza dönüyor. Alper Kamu, yeni macerası Cehenem Çiçeği’nde bir çocuğun ölümünün ardındaki gerçekleri ortaya çıkarıp eski bir aşk hikâyesinin de sırlarını ortaya koyarken ‘adalet’ üzerine düşünmemizi sağlıyor. Şüphesiz son on yılda hayatımıza giren en olağanüstü kahramanlar arasında muhakak sayacağımız bir isim Alper Kamu. Cehenem Çiçeği, Oğular ve Rencide Ruhlar ile aynı kalibrede olmasa da, Kamu’nun etkileyiciliği hiç zedelenmeden devam ediyor… Okumayın da görelim. Çağlayan ÇevikBir Paragraf.
Alper Kamu - Cehennem Çiçeği - Alper Canıgüz e-Kitap PDF olarak ücretsiz
Kitap başlığı |
Boyut |
bağlantı |
---|---|---|
Alper Kamu - Cehennem Çiçeği - Alper Canıgüz okumak itibaren EasyFiles |
3.9 mb. | indir kitap |
Alper Kamu - Cehennem Çiçeği - Alper Canıgüz indir itibaren OpenShare |
4.5 mb. | indir ücretsiz |
Alper Kamu - Cehennem Çiçeği - Alper Canıgüz indir itibaren WeUpload |
3.9 mb. | okumak kitap |
Alper Kamu - Cehennem Çiçeği - Alper Canıgüz indir itibaren LiquidFile |
3.1 mb. | indir |
Kitap başlığı |
Boyut |
bağlantı |
---|---|---|
Alper Kamu - Cehennem Çiçeği - Alper Canıgüz okumak içinde djvu |
4.8 mb. | indir DjVu |
Alper Kamu - Cehennem Çiçeği - Alper Canıgüz indir içinde pdf |
3.9 mb. | indir pdf |
Alper Kamu - Cehennem Çiçeği - Alper Canıgüz indir içinde odf |
4.2 mb. | indir ODF |
Alper Kamu - Cehennem Çiçeği - Alper Canıgüz indir içinde epub |
5.9 mb. | indir ePub |
Kitap eleştirileri
Alper Kamu - Cehennem Çiçeği - Alper Canıgüz
mustafacelik
Bilaspur, Odisha 768042, Hindistan
I have kind of a love/hate relationship with Chuck Klosterman. I’ve read all his books (I left this one till last, because it’s about heavy metal and that’s not a subject I’m desperately interested in) and I think he’s frequently incredibly funny and often very insightful. But man, does he piss me off sometimes. In Fargo Rock City, that occurred when he decided to share his views on female music fans. Apparently, male music fans are more loyal and less likely to get distracted by every shiny new thing because men are more analytical and women are more emotional. Yeah. There are so many things wrong with that statement that I risk turning this into a huge rant, which I do not want to do. Leaving aside the issue of “loyalty” (well, after I point to exhibit A: the giant collection of U2 stuff that I’ve bought over the years even when a) I had no money, and b) what I was buying was redundant to stuff I already had save for an extra B-side or remix or miniposter or WHATEVER), for Klosterman to use the old “men are analytical, women are emotional” argument is so absurd in the context of this book that it’s almost hilarious. Because the ENTIRE BOOK is about Klosterman’s emotions. How much he loved heavy metal, and how much it changed and shaped his life, and how much he still loves it. How much it bugs him when people dismiss it without thought, and how he thinks it should be considered important because it was important to him. This is a raw outpouring of emotion! Only he’s a guy, so we’re not allowed to call it that. We have to call it analysis. Right. Do people—Klosterman and anyone else—really think that when women have emotions—which, y’know, we’re actually willing to admit are emotions—we don’t analyze them at all? That we’re just like, “I feel so HAPPY today! La la la!” or “I’m SAD today. I’m heading straight for the Ben & Jerry’s, no thought involved!” Or even, “I really like this band! I’m just going to listen to them and go to concerts and scream and try to sleep with the drummer AND NEVER CONSIDER MY MOTIVATIONS AT ALL.” Women are clearly brainless puppy-dog creatures! Okay, so this may have tapped into some other issues I’m having right now? But the point remains. Klosterman’s “analysis” of what makes heavy metal important is actually very minimal: it was important to him. It was important to a lot of other people. Therefore it is important in general. And I completely agree with this. I think pop culture should be talked about, because it does say a lot about people and what matters to them—and what could be more important than that? This is why I like reading Klosterman in the first place: because he recognizes that, and talks about it in an amusing manner. It’s just when he decides that he’s an expert on women that he pisses me off. (Well, and some other times. But never mind.) ANYWAY…all of that said, I actually enjoyed the rest of the book a lot. And I don’t care one iota about heavy metal. But Klosterman does make me care about other people caring.
2023-07-16 10:58