Aptal Gülüşlü-Mustafa Meral Aptal Gülüşlü - Mustafa Meral   Tanıtım Yazısı Onunla yürüdüğümüz yolardan yürürken gözümü uzunca kapatıp o güleç yüzünü, o aptal gülüşlü yüzünü tahayül ediyordum. Bunu tahayül edebilmek bile ne hoştu. Aynı zamanda bunu tahayül edebilmek ne acıydı. İblis gelip, çalıp götürüyordu ara sıra bu hülyalarımı göz kapaklarımdan (gözlerimi kapatınca iblisin hülyalarımı çalamayacağını düşünüyordum) ama ben yağmur yağdığında gökyüzünü suçluyordum. Oysa gökyüzü sadece yağmuru muştuluyordu. Yağmurdan vazgeçip bulutları suçluyordum, bilmiyordum ki bulutların asıl aşkının yağmur olup hep yağmur için ağladıklarını…Gözlerimdeki yaşlar sözlerimken sözlerimdeki yaslar da özlerimdi bir bakıma. Peki, tahayül edebiliyor muydum gözyaşlarımın s’özlemesini… Peki, tahayül edebiliyor muydum söz yaşlarımın özlemesini…Gözyaşlarım s’özlüyordu, aptal gülüşlü…Söz yaslarım özlüyordu aptal gülüşü…              .