Bekle Dedim Gölgeye - Ümit Kıvanç “Esra’nın Ersin’den sonra Erdal’la birlikte olduğunu polis muhabirlerine kim anlatmıştı? Veya polislere? Erdinç, insanların özel yaşantılarının polisin eline düşmesi karşısında dehşete kapılırdı. İnsan bedeninin, ‘suç sayılan eylemleri’nin vb. polise düşmesinden çok daha ızdırap verici, çok daha gayrı insaniydi, insanın sadece kendini ilgilendirdiğini düşündüğü hayat ayrıntılarının, kesitlerinin sorgu odalarında, işkencehanelerde, hücrelerde uluorta elenmesi, zedelenmesi. Ya da polis muhabirlerinin daktilolarına sokulup uçlarında uğursuz harfler taşıyan ince metal çubuklarla dövülmesi. ” Türkçe edebiyata siyasî polisiyenin parlak örneklerinden biriyle karşı karşıyayız. Dahası, yeni gelişen bu türün öncü örneklerinden biriyle. Polisiye entrikanın berisinde, bir kuşağın geçmişiyle ve kendisiyle hesaplaşmasının gerilimi var Bekle Dedim Gölgeye’de. Arkadaşlık, ahlâk ve sadakatle ilgili, iktidar tutkusuyla ilgili, her kuşağın yeniden keşfetmesi gereken, veya belki her kuşakta yeniden yitirilen değerlerle hesaplaşma var. Bir cinayetin arkasındaki muamanın ürpertisi, insanın hayatındaki anlamı kaybetme endişesinin ürpertisiyle katlanıyor. Aynı zamanda, herhangi bir anlamla arasında köprü olan aşkın ürpertisiyle. Nasıl oluyor da Titanic sapasağlam dururken koca koca buzdağları birer birer batıyor? “İyi polisiye iyi edebiyatır” sözüne birinci dereceden delil sunan bir “siyasî-polisiye” roman.