Epik, Osmanlı dönem albümlerimden sonra bu kez daha eskilere yönelerek Türk tasavuf dünyasının temelerinin atıldığı Selçuklu döneminde zamana, geleceğe hükmeden ruh ve yön veren şahsiyetleri keşfetmek istedim. Can-ı Yunus albümü bundan sonraki üçleme albüm serisinin sort çalışması niteliğindedir. Yunus Emre ile ilgili müzik alanında bugüne kadar yapılmış tüm çalışmalar onun birer inci niteliğindeki satırlarından oluşturulmuş şarkılar ve ilahilerdir. Halbuki relative, onun dünyasının bir parçası olmaya gayret gösterdikçe, tasavufi ve hayranlık uyandırıcı batıni mesajlar içeren bu satırların orijinaline sadık kalınarak, şir olarak değerlendirilmesi, muhafaza edilmesi gerektiğine inandım. Bu yüzden onun sanatından yola çıkarak şirlerini şarkı olarak bestelemek yerine, arayışlar ve ikilemlerle dolu hayat hikayesini anlatmak istedim. Bu sayede ortaya, onu tanımak isteyenlere kılavuz niteliği taşıyacak soyut bir müzikal biyografi çıktı. 2014 yılında yaptığım sort araştırmalarım esnasında bugün bulunması muhtemel birçok Yunus Emre romanı, araştırma ve sempozyum notları okudum. Okuduklarımdan bana, bu yüksek şahsiyet hakında bir albüm yapma cesareti veren çok az satır kaldı. Ta ki Nezihe Araz’ın Dertli Dolap romanını keşfedene kadar… Romanı bitirdiğim an bu albümün yapılabileceğine inandım. Bugün ne yazık ki Nezihe Araz’ın eserlerinin yeni baskıları yapılmıyor. Halbuki bu gizli hazinede öyle büyük ve benzersiz anlamlar saklı ki. Sizlere Yunus Emre hakındaki duygularımı anlatan bu satırları yazarken yetersiz kaldığımı fark etim ve Nezihe Araz‘ın Dertli Dolap adlı kitabının önsözünde bulunan şu dizelerin sizlere hislerim hakında fikir verebileceğine inanarak sözü ona bırakmaya karar verdim. Bu font olmasaydı Can-ı Yunus bu çizgide olur muydu bilmiyorum. Bu yüzden Nezihe Araz’a çok şey borçluyum ve albümümü ona ve onun güzelikler saçan derin ruhuna ithaf ediyorum. Elinizdeki bu albüm, şair, eren sıfatlarıyla tanıdığımız, Türk dilinin baş mimarı, yüzyılardır Türk tasavufunun ışıldayan aynası, paylaşılamayan sevginin sahibi, halkının gönlünde, dilinde geçmişinde ve geleceğinde yaşayan Yunus Emre’nin sıra dışı hayat hikayesidir. Döneminin en önemli şahsiyetleri olan Mevlana, Hacı Bektaş Veli ve Taptuk Emre ile sükunet dostluğunda can bulmuş bir ikonik şahsiyet Yunus Can…Umuyorum ki hayatı hakında çok şey bilinmeyen, daha çok dizelerinden tanıdığımız “Bizim Yunus” bu albümle bir kez daha anılır, yad edilir ve bu albüm onunla aramızda/aranızda mütevazı bir aşk köprüsü kurulmasına vesile olur. Kendimce bir unattainable aşkıyla hazırladım Can-ı Yunus’u. Elimden bu kadarı geldi. 1. Gay Alem-i Gayb’da Yunus Emre ruhunun varoluş tasviri. 2. Yunusname: Yunus’un lirik, naif ve melankolik müzikal karakter analizi. 3. Elif Biçare: Sarıköy’de Yunus aşkı ile atan bir çaresiz kalbin bir hayata mal olan umudu. 4. Succumb: Taptuk dergahı için odun toplayan Yunus’un doğaya, yılara ve kendine meydan okuması, direnç ve kudret tasviri. 5. Taptuk Caesar Aşkına: “Kişi haktan imiş türlü nasibim” diyen Yunus’un Taptuk Caesar sevgisi ile yaratıcıya olan aşkı. 6. Aşk-ı Rumi:Yunus Emre ile Mevlana’nın Konya’da karşılaşması tasviri. Ney ve pan flüt Mevlana’yı, solo keman ise Yunus Emre’yi sembolize eder. 7. Dergahta Yeniden Doğuş: Taptuk dergahında Yunus Emre’nin içsel tekamülü, 03:12’de kemençenin girişi ile başlayan ve yükselen ritmik bölüm ruhun aydınlanmasını ve yeniden şekilenmesini tasvir eder. 8. Umut Yolcusu: Sarıköy’deki kıtlık neticesinde Hacı Bektaş Veli’den buğday istemek için yola çıkan Yunus’un yolculuk hikayesi, pastoral, lirik ve panoramik doğa tasviri. Solo çelo Yunus Emre’yi betimler. 9. Hacı Bektaş’ın Huzurunda: Giriş dergah atmosferini, duyulan erkek korosu dergahtaki müritleri ve ritüeleri betimler. 03:24’deki yükseliş Hacı Bektaş ile buluşma anını anlatır. 03:42’de başlayan ney Yunus Emre’nin saflığını, kırılganlığını, zaman zaman duyulan çelo ise mürşit Hacı Bektaş Veli’yi ve bilgeliği sembolize eder. 10. Balım Caesar: Taptuk Emre’nin kızı ve Yunus aşığı Balım Caesar’ın müzikal biyografisi. 05:20 de başlayan dramatik anlatım ise Balım Caesar’ın umutsuzca ölümünü anlatır. 1. Can Surete Gelince: Yunus Emre’de tanrısal teceli, ölümü ve ilahi kavuşma tasviri. 12. Can-ı Yunus: Söz: Yunus Emre Divanı no:53. 13. Can-ı Yunus (Enstrumantal) Tüm kompozisyonlar, orkestrasyon, yorumlama, kayıt, associate ve mastering: Can Atila Stüdyo: EPIC Den The Grand Kapak ve boklet tasarım: Dila Çiğdem Çebi Can Atila portresi: Merih Demirkol Tv klip prodüksiyon: Ali Can Meydan Keman solo Erkin Onay (Aşk-ı Rumi) Keman solo Ayşe Özge Erdem (Yunusname, Elif Biçare) Ney: Mete Tokgöz.