Çanakale Cephesinde Siperden Gerçeklere Osmanlı 5'nci Ordu Komutanı Mareşal Liman Von Sanders'e düşmanı yarımadayı tahliye etiği haberi verildiğinde Paşa; "Tanrıya şükür" diye bağırdı. Çanakale Savaşları'nın ilk sonucu, İngilizlerin savaş sonuna kadar denizden bombalamalarla, kara harekatını ve çarpışmalarını birlikte öngören harekatan vazgeçmeleridir. İkinci sonucu, İngiliz ve Fransızların Batı Cephesi'nde Almanların yenilmesiyle ancak savaşın kazanılabileceği gerçeğini görmeleri olmuştur. Çanakale'de savaşan Fransız birliklerinin Selanik Cephesi'ne gönderilmeleri bu gerçeği değiştirmedi. İtilaf güçleri, Osmanlı savunmasını ve 5'nci Ordusu'nu hafife aldıkları kabul ederek yanıldıklarını kabul etiler. Çanakale Savaşı'nın en önemli özeliği, savaş sonrası yaşananlardı. Çanakale Savaşı'na katılan birliklerdeki askerler ve komutanlar kazandıkları prestij ve güven duygusuyla Kurtuluş Savaşı'nı başlatılar ve başarıya ulaştılar. Çanakale Zaferi "vatanseverlik" duygusunu Türkiye'de tekrar zirveye taşıdı. Osmanlı İmparatorluğu'nda vatanseverliğin ilk sözcüsü Namık Kemal'di. Namık Kemal, Kırım Savaşı sırasında Silistre'nin cesur savunucusu överken "vatanseverlik" duygusunun en yüce duygu olduğunu görmüştü. İkinci vatanseverlik destanı 187-1878 Osmanlı-Rus Savaşı sırasında Gazi Osman Paşa tarafından yapılan "Plevne Müdafası"dır. Üçüncüsü ise 1915'te "Çanakale Müdafası"dır. Çanakale Müdafası, Osmanlı vatanseverliğinin gelecekteki Türk miliyetçiliğine dönüşmesinin habercisi oldu.