D’nin Haleri - Ahmet Çiğdem Türkiye’nin özel bir dönemini oluşturduğunu söyleyebileceğimiz son otuz yılık yakın dönem tarihinin etrafında döndüğü başat kavramlar arasında şu üçünün olduğuna şüphe yok: Din, Darbe ve Demokrasi. İslâmcılık ve AKP formlarında dinselik; 12 Eylül 1980’den başlayarak süreğenleşen darbeler ve darbe teşebüsleri; kamusal bir aydınlanmanın esas dayanağı olarak demokrasinin darlıkları ve imkânları…  Ahmet Çiğdem, sosyolojik bir dikatle, bu üç kavram etrafında Türkiye’nin tarihsel ‘özel yol’larına bakıyor; “devlet kapitalizmi ile Türk usûlü faşizm” gibi… Aynı zamanda, Türkiye’nin özgülüklerini global dönüşümlerin ışığı altında okuyor; Avrupa Birliği süreci, 1 Eylül 201 gibi…  “AKP’nin Çıkmazı, AKP Çıkmazı” başlıklı bölüm, Adalet ve Kalkınma Partisi’nin devlet siyasetiyle, demokratikleşmeyle, burjuvaziyle, yoksulukla, yolsuzlukla vb. imtihanlarını ele alıyor. Metnin son bölümünün, “insan vicdanını karartmaya ve bilincini köreltmeye yönelik tekil olgulara yönelik sübjektif bir direnişi ihtiva etiğini” söylüyor yazar. “Kötülük kazanır, iyilik geçicidir” duygusuna karşı, bir tutamak…