Ali, sıradan bir çocuk gibi görünse de aslında değildi. Tüm engellere rağmen hayatı ellerindekikelimeler ile anlamaya ve anlatmaya çalışıyordu. Bu, altı yaşında işitme engelli bir çocuk için oldukçazor olsa da, Ali için dünyayı elleri ve gözleri ile keşfetmekten daha mutluluk verici ne olabilirdi ki?..Renkli çizimleri ve özgün senaryosuyla içinizi ısıtacak bu etkileyici çalışma, Alinin karşılaştığı tümengellere rağmen keyif almaktan hiç vazgeçmeyerek yaşadığı sıradan bir okul gününü anlatıyorokurlarına. Bu özründen dolayı annesi sürekli üzülse de, kulaklarının arkasına yerleştirilen işitmecihazları hiç hoşuna gitmese de, en iyi arkadaşı Can kimi zaman onun işitme engelli olduğunuunutuyor olsa da tüm bunlar Alinin yaşama sevincinden hiçbir şey eksiltmiyor. Kim bilir belki deAlinin dediği gibi bu his duymanın nasıl bir şey olduğunu hiç bilmediğinden kaynaklanıyor olabilir…Ali için keyifsiz biten bir maçın ardından resim öğretmenin verdiği otoportre çizim çalışması sınıfiçerisinde büyük heyecan yaratmıştı. Alinin resmi herkesten farklı olacaktı. Bir tüp mavi guaj boya, biradet fırça ve iki adet el. Güzel bir resim için her şey hazırdı. Peki ama nasıl?Yayımladığı kitaplarla adından övgüyle bahsettiren, Türk çocuk ve gençlik çizgi roman yayıncılığınayeni bir boyut kazandıran Desen Yayınlarından duygu yüklü sımsıcak bir çalışma…Anlaşmak için kelimelere ihtiyacımız olduğunu kim söylemiş ki! Ellerimiz yeter de artar bile!.. Daha fazla göster