Güneşin kavurucu ateşinin yürekleri yaktığı, o ilk sıcaklığın, zamanla karşı konulamaz bir tutkuya dönüştüğü yaz. Ayrılık rüzgarlarının etrafta sinsice kol gezdiği sonbahar. Kâh güneşli sevdaları, kâh fırtınalı pişmanlıkları tarif edilemez bir acıyla içinde saklayan sonbaharın o en yalnız Eylül’ü. Türk edebiyatının bu ilk psikolojik romanında, Suad, Süreya ve Necib arasındaki fırtınalı ilişkiler ve kahramanların iç dünyalarına doğru uzun ve keyifl i bir yolculuk sizleri bekliyor. MEHMET RAUF 1874’te İstanbul’da doğdu. Soğukçeşme Askerî Rüşdiyesi’nden sonra Bahriye mektebini bitirerek 1893’te deniz subayı oldu. 1908’den sonra bahriyeden ayrılarak, hayatını yazarlıkla kazanmaya çalıştı. Edebî kişiliği, Fransız realist ve natüralist yazarlarının ve son üstadı saydığı Halit Ziya’nın etkisi altında biçimlenmiştir. Birçok hikâye, roman, piyes yazmış; sürdüğü maceralı hayat sonunda yoksuluk içinde, 23 Aralık 1931 tarihinde İstanbul’da hayata veda etmiştir. BU KİTAP NEDEN ÖNEMLİ? Türk edebiyatının klasikleri arasında yer alır. İlk psikolojik roman örneğidir. Bir aşk hikâyesini evlilik-sadakat-dostluk üçgeni içinde analiz eder.