Gece Denizi Elli üç yaşındaki Servi’yegöre, şu "yaşamak meselesi" haddinden fazlaabartılmaktadır. Ağrıyan ve tutukluk eden dizlerle kendini göstermeye başlayanyaşlılık belli ki gözünü korkutmuş, malum vakti beklemektense birhâl çare düşünmek daha mantıklı görünür olmuştur. Yaşadığı şehirden çok uzakta bir yere gidip göçmeânında gerçekleştiği rivayet edilen anılar gösterimini garantiye almakistercesine bir defter tutmaya başlar. Ancak asıl konuondaki bu köklü güvensizlik duygusu değil, kendini bildi bileli yüzleşmektenkaçındığı bir gerçekliğin gözlerinin içine bakma ihtiyacıdır: "Keşfettiğim bir şey var,bence epey önemli bir mevzu, giderayak onu masaya yatırayım diyorum: Şu bizimgüya ‘biricik’ hayatlarımız var ya, gökler sıkıntıdanpatlayıp içinden bizi çıkardığından beri çalınan tek bir plaktan mütevellitmiş,onu anladım (toprak, çamur ya da ateşten ziyade, sıkıntı bize daha uygun birhammaddedir, bunu herkes bilir). Aklıma çengel gibi takılıpkalan anıları yan yana dizdim, sonra da kutsal metinlere, efsanelere,masallara, ağıtlara, halk söylencelerine baktım, okuyup araştırdıkça küçük yada büyük parçalar hâlindeki temsillerinde oynadığımıfark ettim... Huyum kurusun, inadım tuttu mu ne yel ne de sel alabilir beni birdavadan. Yine öyle olacak, sırf bu zorbalığa kafa tutmak için gideceğim. Amaönce bu örtülü oyunu bir sır olmaktan çıkaracağım." İstanbul’da başlayıpGüneydoğu’ya uzanan bu efsunlu "defter", yaşadığımız topraklara aitmasalların, mitlerin, keşiflerin ve karanlık kahkahaların, var oluşumuzdan buyana bitimsiz bir esrimeyle dinlediğimiz öykülerin edebiyata dönüşünü kutlayanbir metin. "Dinlediğimve ruhum bile duymadan bir parçası olduğum onca anlatınınkarşılığı gibi göreceğim bu defteri. Masallara karışmış masalımıanlatacağım. Kimse çocuğunun yatağına ilişip okumak istemeyecekbelki ama bundan bana ne, bir kere de benden sonrası tufan olsun." Daha az göster