Giderken Söylenmiştir “Acıyla gülümser İbrahim'in şiri. Ne gösteriş, ne riya. Onun şiri, parıldayan bir diş, bulutan sıyrılan güneş, kabuğu kalkmış yara, bir günahtan arta kalan pişmanlık, dumanı üstünde bir bardak çay, ne varsa yani kendiliğinden ve açık, işte öyle. Onun şirlerini okurken aniden sesler kesiliyor, ortalığı derin ve hüzünlü bir sükut kaplıyor.” Mustafa Kutlu, Yeni Şafak gazetesi “Efendime vermek için / Yirmi yedimden gün aldım / Yirmi yetimden gül” diyebilen bir adamın elinde, Yenikapı’yı da, has odayı da açabilecek bir anahtar var demektir. Yolu yok: okuyan bundan böyle takip edecek. Tenekeci’nin şiri ‘keyifle okunan’ bir şir değil. Öyleleri, girmenin ve gövermenin pek zahmetsiz olduğu şir hücre evlerinde bolca var.” Süleyman Çobanoğlu, Dergâh dergisi “İbrahim Tenekeci var, şair. Tenekeci, şirden uzaklaşmış bir çok insanı şire döndürebilecek bir kaleme sahip.” Haşmet Babaoğlu, E Edebiyat dergisi “İbrahim Tenekeci sesiz sedasız çok önemli bir şir yazıyor ve her şirini okuduğumda bu doğalığa nasıl ulaştığını düşünüyorum şaşkınlıkla. Şirinde az rastlanır bir iç içelik var, keder ile ironiyi nasıl buluşturuyorsa, her seferinde ortaya inanılmaz bir şir çıkıyor.” Haydar Ergülen, Şir Defteri