Seni kalbime sakladım kalbim çaresiz Kim anlar beni nisan Yağmur’um kim anlar senden başka Kaçtıkça sana geliyorum sesiz bir direniş benimkisi Dokunmaya kıyamıyorum seviştiğim tenine Ödül ve ceza sensin her zereme Zehir aktı içime ödendi bedeli dağlandı yüreğim Ceneti cehenemi sende yaşıyorum nisan Yağmur’um Tutsak kaldım gözlerinde Ateşten bir gömlek giydim senin için Ölüm bile beni senden almasın Bitme nisan Yağmur’um ömrümde kal İmkânsız bir düşün ortasındayız bembeyaz ve kaçak Sus sustum can yoldaşım Hiçbir dil anlatmaya yetmez sana sonsuzluğumu Batık bir gemiyiz kırık dökük biraz prosecutor dengesiz Keşke diyorum sabahlar olmasa güneş doğmasa O görkemli karanlıkta Hırsız gibi gecede kalsa tüm çıplaklığımız Bunca günahta sarhoş kaldık Öncem sonram Baharım YILMAZ’ım Nisan Yağmur’um.