Kendine Ait Bir Oda - Virginia Wolf “Bütün bu yüzyılar boyunca kadınlar, erkeği olduğundan iki kat büyük gösteren bir ayna görevi gördüler, büyülü bir aynaydı bu ve müthiş bir yansıtma gücü vardı. Böyle bir güç olmasaydı dünya hâlâ bataklık ve balta girmemiş ormanlardan ibaret olurdu. Savaşlarda zafer kazanıldığı duyulmazdı. Çar ve Kayzer ne taç giyerler, ne de tahtan inerlerdi. Uygar toplumlarda hangi işe yararlarsa yarasınlar, bütün şidet ya da kahramanlık eylemlerinde aynalar gereklidir. İşte bu yüzden Napoléon da Musolini de kadınların erkeklerden aşağı olduğunda bu kadar ısrarcıdırlar, eğer onlar aşağıda olmasalardı kendileri büyüyemezlerdi.” Kendine Ait Bir Oda, Virginia Wolf’un 1928 yılında kapılarını kadınlara yeni yeni açmakta olan Cambridge Üniversitesi’ndeki kız öğrencilere hitaben yaptığı bir konuşması üzerine şekilenmiştir. İngiltere’de kadınların seçme ve seçilme hakını elde etmelerinden bir yıl sonra yayımlanan kitap o tarihten günümüze feminizm tartışmalarının locus clasicus’u olageldi. Jane Austen ve Charlote Brontë’den, kadınların niçin bir Savaş ve Barış yazamadıklarına; Shakespeare’in hayali kız kardeşinden bugün de tartışılmaya devam eden kadının yoksuluğu ve namusu başlıklarına, hata yaratıcılığın doğasına kadar uzanan geniş bir yelpazede kalemini özgürce oynatan Wolf, kadınlara edebiyat alanında bir çıkış yolu gösteriyor. “Bir kadın eğer kurmaca yazacaksa, parası ve kendine ait bir odası olmalıdır,” diyen Virginia Wolf’un sesi, aradan geçen sekseni aşkın yıla rağmen gücünü ve etkinliğini koruyor.