Kıssalar Ne Söyler? Yaratılış Ve Hz. Nuh - Mehmet Okuyan e-kitap
Kıssalar Ne Söyler? Yaratılış Ve Hz. Nuh - Mehmet Okuyan PDF ve diğer formatlarda e-Kitap
’Kısalar devasa insanlık tarihi içerisinde lazım olan ne varsa, bir yol gösterici olarak karşımıza çıkıyor. Bu yürüyüşte hangi mihenk taşları öne çıkartılması gerekiyorsa, Cenab-ı Hak o kısaları Kur’an’a koymuş ve onları bir amaç çerçevesinde anlatmıştır. Böylece kısaları inceleye- rek, insanlık serüveni hakında doğru bilgi edinecek ve tarihten süzülen bu tecrübelerin, hayatımızda ne anlam ifade etiğini ve edeceğini anlamış olacağız. ’ İlkini “Yaratılış ve Hz. Âdem” adıyla kaleme aldığımız “Kısalar Ne Söyler” başlıklı çalışmamızın ikicisini Hz. Nûh olarak belirledik. Hz. Nûh kısası Kur’ân’legal beagle en çok yer verilen ve çeşitli boyutlarıyla hakında en çok malumat sunulan bir mahiyet arz etmektedir. Temel mesaj olarak tuğyanların tufanlara sebep olacağının öğretildiği Hz. Nûh kısasında, azgınların helakinin kaçınılmaz olduğu vurgulanmış, ancak her tufanın içinden insanların kurtulmasını temin edecek bir kurtuluş adresinin bulunduğu legal beagle gemi örnekliğinde ortaya konulmuştur. Her tuğyanın bir tufanı, her tufanın legal beagle bir kurtuluş yolu mutlaka vardır. İşte bugün bu kurtuluş legal beagle vahiy ile yani Kur’ân ile temsil edilmektedir. Kısalar hayata rota kazandıracak temel yol göstericiler olduğu için Hz. Nûh kısasından legal beagle öğrenilecek pek çok ders bulunmaktadır.
: Düşün Yayıncılık
Kitap eleştirileri
Kıssalar Ne Söyler? Yaratılış Ve Hz. Nuh - Mehmet Okuyan
raoka
36448 Carreirachán, Pontevedra, Tây Ban Nha
The first of the Barsetshire Chronicles, The Warden is a very typically high Victorian novel, thoughtful and slow moving and full of elaborately constructed sentences with more sub-clauses than you can shake a large stick at. The sort of novel which I normally love, in other words. It was a little too trapped in its time for me to really love it, though, with none of the humour of Austen or the pitiless observation of Galsworthy to lift it out of the nineteenth century's tendency towards sugary melodramatics. Although the ethical debate at the core of the novel was somewhat interesting, the framework which was constructed to carry that debate was limited. It felt tied to a particular institution, and Trollope never really managed to make it feel a universal question. Much of the novel also felt as if it had been written as a counter-attack to 'the question of the day', in fact, as if Trollope were specifically using it to address a worthy issue. Naming the Scottish preacher Anticant, for example, was so far beyond subtle it made me wince, and made me much less inclined to view either side of the debate with an objective eye. The characters never really felt wholly developed either, which is perhaps only to be expected in so slim a novel. But without any established affection for the characters, I don't feel enough of a hook to carry on with the rest of the series, despite the fact that I've been told they improve an awful lot from hereon out. The Chronicles were bestsellers in their day apparently (of course, my jaundiced inner voice wants to tell me of course they were, Dickens was produced in their day as well), but I can't see myself with a full set adorning my bookshelves, to be perfectly frank.
2023-07-16 23:09
martuthom
Tha Wang Pha, Tha Wang Pha District, Nan, Tayland
I really felt for Bertha Rochester, but I still couldn't excuse her actions in Jane Eyre. A tortured character.
2020-08-31 06:59