Tercümesini sundugumuz bu eserin konusu feodal sistemin hakim oldugu 16. yy. Almanya'sinda geçmektedir. Bu sistemde ülke küçük devletçiklere bölünmüs olup, her birinin basinda bir prens bulunmaktadir ve bu bir vesayet sistemidir. Bu monarklar saraylarinda bolluk içinde bir hayat sürerken, halk senenin her günü bedenleri ile çalisarak ancak karnini doyurabilmektedir. Devrin edebi eserlerinde de bu vesayet sistemine yönelik bir elestiri yer almaz. Durum 17. yy'da da degismez, çünkü devrin sairleri saraylarinda kendilerine matbaa, kütüphane, ikametgâh ve maddî gelir saglayan prenslere medyun olup, eserlerinde onlari yüceltirler. Bunlara saray sairi denir. Ve 17. yy. Alman edebiyatinda saray edebiyati agirligini hissettirir. Bu saray sairleri "kimin ekmegini yersem, onun türküsünü söylerim" sözünün ifade ettigi gibi sarayin tarafinda yer alirlar. Daha az göster