Nübüvet ve Velayet Merkezli Kelam - Tasavuf Tartışmaları (Fahredin Er-Razi ve İbnü'l-Arabi Örneğ Genel olarak akılcılar ile mistiklerin, başta bilginin kaynağı olmak üzere farklı metodolojik yöntemleri tercih etmeleri sebebiyle birbirleriyle pek anlaşamadıkları bilinen bir husustur. Kelamcıların akılcı felsefe olan Meşâiliğe daha yakın durmalarını, buna karşın sûfîlerin sezgici bir felsefe olan İşrakiliğe meyletmelerini, bu kaynak ve yaklaşım farklılığının bir neticesi olarak okumak da mümkündür. Bu yönüyle Fahredin er-Râzî ile İbnü’l-Arabî arasındaki farklılığın, Aristo ile Eflatun arasındaki farklılığa benzemesi bir tesadüf değildir. Dr. Faruk Sancar, biri kelamcı diğeri mutasavıf iki meşhur İslam âliminin, birbiriyle bağlantılı olan nübüvet ve velayet konularındaki görüşlerini ortaya koyarken, onların takip etikleri metot ve bağlı oldukları ilmi disiplin gereği birbirleriyle nasıl farklılaştıklarını ve farklı sonuçlara ulaştıklarını da gözler önüne sermeyi amaçlamaktadır. “Nübüvet-Velâyet Merkezli KELAM-TASAVUF TARTIŞMALARI (Fahredin er-Râzî ve İbnü’l-Arabî Örneği)” isimli bu eser, pek çok ortak konuya sahip olan kelam ve tasavuf disiplinleri arasındaki ilişkinin derecesi ve mahiyetine dair de bizlere değerli ipuçları sunmak idiasını taşımaktadır.