Nereye Gitsem Gökyüzü Benimdir-Şafak Pavey Ben hayatı, yaşamak için değil, matem içinde sonsuz bekleyişe göre düzenlenmiş Acem ülkesinde nafile zamanlar bekledim. Severek ve ümit ederek. Bize çok benzeyen, bir uçtan diğerine savrulan kültürleri içinde hiç yabancılık çekmedim. Bize hiç benzemeyen toplumsal bezginliklerine yabancı kaldım. Büyük bir coşku ile gitiğim ülkeden derin bir hayal kırıklığı ile ayrıldım. Kolayca haledilebilecek, insana dair nice sorunun Kafdağı’nın arkasına gömülmesini, sosyal özgürlüklerin beş para değeri olmamasını hüzünle izledim. ” Okuduğunuz bu kitap kimseyi öfkelendirmek için yazılmadı. Kendi çaresizlikleri ile yola çıkmış genç bir insani yardım görevlisinin, görev yaptığı ülkenin çaresizlikleri ile baş etme hikâyesinin unutulmaması için yazıldı. Daha iyi yaşamak için daha kötüsünü inşa etmiş olanların pişmanlıklarını hatırlamak için yazıldı. Nereye giderse gökyüzünün sahibi olduğuna inanan kederli sürgünleri anmak için yazıldı. Ve İnsanlığın büyük macerasına kendi küçük tecrübesi ile eklendi. Şafak Pavey’i biraz siyasetle ilgilenen herkes tanıyacaktır. Ancak Pavey’in Birleşmiş Miletler’de görev aldığı sırada, yılarca İran’da yaşadığını bilmeyenler olabilir. Nereye Gidersem Gökyüzü Benimdir, Pavey’in İran günlerini anlatan, anı denemeler toplamı. Zaman zaman ABD’nin, yılar öncesinden kalan ve tanıdık bir bahaneyle ‘kimyasal silahları var’ diyerek uluslararası gündeme getirdiği bir ülke midir İran! Komşumuz olmasına rağmen, hakında çok az şey bildiğimiz bir ülkedir İran! Dinî tartışmaların gündeme geldiğinde adını andığımız, ancak Arap Baharı’nda umutlanırken, 1979’da yaşananları aklımıza getirmediğimiz ülkedir İran. Bazıları Firdevsî’nin eserlerinden çıkıp bugüne gelmiş bir masal diyarı gibi anlatır İran’ı. Halk arasında söylenhdiği gibi, ‘dışı seni içi beni yakar’ bir ülkedir İran. En azından Şafak Pavey’in anlatıklarına bakınca hak vereceksiniz. Öyle bütün muhalifliğiyle İran’ı ve rejimi kötülemek için yazmamış bunları, tamamen kişisel notlarını da sıralamamış ardı ardına… İlk sayfasından son sayfasına, kültürel mirası, dinî geçmişi, coğrafî özelikleriyle birlikte ele almış ne varsa. Kadının durumunu da anlatmış tüm çıplaklığıyla, iktidarın yanlışlarını da. Yargılamadan, İran’a ve İranlılara olan sevgisini her fırsata dile getirerek, meğer hiç tanımadığımız komşumuzun resmini çizmiş bize. Çağlayan ÇevikBir Paragraf.