David Shapiro, psikanalizin ego psikolojisi ekolünden ve de W. Reich’tan esinlenerek psikopatolojiye ve psikoterapiye özgün bir karakterolojik yaklasim gelistirmis ABD’li bir klinik psikolog / psikoterapisttir. Ilk olarak 1965 yilinda yayinlanmis ve kisa sürede modern bir klasik haline gelmis olan Nevrotik Tarzlar kitabinda Shapiro, dört ayri nevroz tarzina (obsesif-kompulsif, paranoid, histerik ve itkisel) ait düsünüs, hissedis ve davranis özelliklerinin oldukça kapsamli ve çarpici bir degerlendirmesini yapmaktadir. Kitabin temel önermesi, bütün nevrotik belirti ve özelliklerin kisinin karakterinin bir ürünü oldugu ve bu yüzden karakter yapisinin bütününden bagimsiz bir nevroz kavramsallastirmasinin mümkün olamayacagidir. Shapiro’ya göre bilinç alanina girmesine izin verilmeyen sadece belli anilar ya da arzular degildir; ayni zamanda karakter tarzinin bütününe dair ciddi kisitliliklar söz konusudur. Bu bakis açisi, genel olarak Ego Psikolojisi ekolü içinde sayilabilirse de döneminde egemen olan Ego Psikolojisi anlayisina göre çok daha az ortodokstur; klasik psikanaliz açisindan bakildiginda ise iyice psikanaliz disinda görülebilir. Nevrotik Tarzlar, egemen / resmi psikanalitik paradigmanin disindan söz kurmasina ragmen, nevrotik öznelligi çok zengin bir sekilde tarifleme kapasitesi nedeniyle çogu psikanalistin ve psikanalize kulak kabartan psikoterapistlerin ilgisiz kalamadigi bir kitap olagelmistir. Psikanalitik psikoterapiyle ilgili herkesin nevrotik öznellige dair çok sey ögrenebilecegi bir eser. Daha fazla göster