Nimet Geldi Ekine Bir Anadolu bilmecesinde "Alah ın hikmeti, kulun nimeti nedir?" diye sorulur. Yanıt "ekmek"tir. Ekmeğe "nimet" der Anadolulu. Çünkü ekin, buğday ve ekmek, dünya tarihinde ilk kültür tarımının yapıldığı bölgelerden biri olan Anadolu da yaşayanların adeta genlerine sinmiştir. Yoksulu da varsılı da, hükmedeni de hükmedileni de doyuran ekmek bir lûtuftur. Tanrılar esip gürleyince onların kızgınlıklarını yatıştırmak için, bol ekin verdiklerinde ise onlara şükür için sunulan adaktır. Bir Musevinin Tanrıya sunduğu ekmek mayasız olmalıdır. Bir Hıristiyan için ekmek İsa dır. Bir Müslüman için kutsal bir yiyecektir; yere düşünce öpülüp alna götürülecek kadar kutsal. Tür ve pişirme yöntemleri açısından çağlara, ülkelere, bölgelere, yaşayışlara göre farklılık gösteren ekmek, bir kültürel değerdir aynı zamanda. Anadolu tasavufunda çok önemli bir metafordur. Mevlânâ Divân-ı Kebir de: "Ey bâtıl ümet, ekmek için savaşın, ekmeğe koşun." Ve ekmek, alın terinin hak edilmiş karşılığıdır. Hepimiz biliriz; ekmekler ufalırken, insanlar mutsuzlaşır. Nimet Geldi Ekine - Türkiye nin Ekmeklerinin Öyküsü, Artun Ünsal ın Anadolu daki peynir ve zeytin/zeytinyağı kültürlerini araştırma serüveninin ardından, yazarı ve okuru kültürümüzde yeni ufuklara taşıyan yeni bir yolculuk. Dünyada kişi başına en çok tahıl tüketilen ülkelerden biri olan, yüzlerce çeşit ekmeğin yapıldığı Türkiye de, ekmeğin öyküsü ihmal edilemezdi kuşkusuz. Artun Ünsal ve Murat Germen in, Marmara dan Ege ye, Karadeniz den Doğu ve Güneydoğu Anadolu ya, Akdeniz den İç Anadolu ya uzanarak giriştikleri bu keşif yolculuğu yalnızca Türkiye nin ekmeklerinin öyküsünü değil, Türkiye yi ve Türkiyeliyi anlatıyor bize.