Papatya taçlı yazarımız Ceren Kerimoğlu, anesi Ayşe Akılıoğlu’nun resimlediği rengârenk öyküleriyle günlerimizi süslemeye devam ediyor. Şimdi de yunus olduk ancak bu kez doğada özgürce dolaşamıyoruz ne yazık ki. Çünkü ailemizden, evimiz olan engin denizlerden uzakta, bir havuzda tutuluyoruz. Evet, bu kitabımızda bir yunus parkındayız ve anladığınız üzere mutlu değiliz. Ama durun bir dakika, bizi hikâyeler, incelikler kurtarabilir. Hikâyemizi okuyan çocuklar bize yardım edebilirler. Öyleyse soruyoruz: Bir yunusun evi neresidir? Birçok yunus dostumuz şimdilik tutsak ama… Biz onlara gülümser, hikâyelerini herkese anlatırsak bir gün özgür olacaklar, inanıyoruz. Sesimiz dalga dalga yayılsın isteriz: Yunuslara ve tüm tutsak hayvanlara özgürlük! Okyunus, çok sevdiği ailesinden, evinden uzakta. Bir yunus parkında yaşıyor ve orada insanları eğlendirmesi gerekiyor. Ama bu küçük havuzda çok mutsuz. Sürekli gülümsediği için de mutsuz olduğu anlaşılmıyor. Neyse ki meraklı midye Mido, bu mutsuzluğun sebebini öğrenmekte gecikmiyor. Okyunus’u gerçekten gülümsetmek için bir fikri var ve bu fikir inci gibi değerli. Ne de olsa Okyunus, ait olduğu yere dönmeli. Böylece tüm deniz hayvanları bir gülümseme etrafında birleşiyor. Bakalım Okyunus, okyanusa dönebilecek mi?.