Osmanlı’da Nakşibendilik (1450-170) Tercümesini sunduğumuz bu eser, Dünya genelinde oldukça yaygın olup ülkemizde de müstesna bir maziye sahip Nakşibendi tarikatının, Osmanlı topraklarına girişi ve burada kendisine bir mevcudiyet tesis ederek nasıl kalıcı bir hale geldiğini dönemsel bir sınırlandırma içerisinde incelemektedir. Yazarın eserinde temel aldığı dönem olan 1450 -170 arasında Osmanlılar, yerel bir devleten imparatorluğa dönüşmüş ve İslam coğrafyasının büyük bir bölümünde hâkim otorite haline gelmiştir. Bu nedenle araştırmanın kapsamı İstanbul ve Anadolu’nun yanısıra Arap toprakları ve Balkanları da kapsamaktadır Nakşibendiyenin, toplumsal ve kültürel dokusunda tasavufun önemli bir yer tutuğu Osmanlı İmparatorluğuna, birbiri ardınca gelen Mücedidiye ve Halidiye koları aracılığı ile girdiği fikri gerçeği tam yansıtmayan genel kanatlerdendir. Gerek tarikatın ismini aldığı Muhamed Bahaedin Nakşibend ve onun ilk haleflerinin devrinde, gerekse tarikatın içerisinden çıktığı tasavufi gelenek olan Hacegân döneminde, bu tarikat Osmanlı entelektüel ve yönetici çevreleri tarafından yakından takip edilmiş ve 15. yüzyılın ortalarından başlayarak kendisine Osmanlı topraklarında bir mevcudiyet tesis etmeye başlamıştır.  .