1908'de İkinci Meşrutiyet'in ilanıyla başlayan kısmen özgürlükçü dönemin ardından, aralarında Sami (Yetik) , Şevket (Dağ) , Hikmet (Onat) , İbrahim (Çallı) , Ahmet Ziya (Akbulut) , Ruhi (Arel) , Agah bey, Kazım bey ve Ahmet İzzet'in ve ilk heykeltıraşlarımızdan Mesrur İzzet'in de yer aldığı bir grup genç sanatçı 1909'da Osmanlı Ressamlar Cemiyetini kurdular. Kısa süre sonra Feyhaman (Duran) , Hüseyin Avni (Lifij) , Murtaza, Midhat Rebii, Tomas Efendi, Müfide Kadri ve Rıfat gibi sanatçıların da katılımıyla cemiyetin üye sayısı arttı. Cemiyet Mart 1910'da Osmanlı Ressamlar Cemiyeti Gazetesi'nin ilk sayısını yayımladı. Kapağında adeta bir mühür tarzında düzenlenmiş 'Osmanlı Ressamlar Cemiyeti' ibaresi ile kendiside bir ressam olan ve gazeteye mali destek sağladığı anlaşılan Şehzade Abdülmecit Efendi'nin fırçalar, paletler ve defne yapraklarıyla bezeli bir düzenleme içinde yer alan portresi görülüyordu ve sol üst köşede 'Osmanlı Ressamlar Cemiyeti'nin naşir-i efkarıdır. Sanayi-i nefisenin her şubesinden bahseder, ayda bir kere neşrolunur' ibaresi vardı. Dört yılda 18 sayı yayımlanan gazetenin sonuncu sayısı Temmuz 1914 tarihini taşır. Türkiye'de resim kültürünün yaygınlaşmasında önemli rol oynayan, bıraktığı tarihsel belgelerle resim sanatıtarihinin 20. yüzyıl başında etkinleşen çağdaşlık serüvenine ışık tutan bu gazete, yayımlanışından neredeyse yüz yıl sonra artık Latin harfleriyle ve özgün resimleri, fotoğrafları, çizim, eskiz ve hatlarıyla günümüz okurunun hizmetine sunuluyor. Daha az göster