Yalnız yaşayan genç bir plaza kadını. Çalışıp çalışmamaya karar veremeyen başka bir evli kadın. Hem başka dünyaların, hem de aynı dünyanın kadınları. Bir ofis. İki ev. Paralel evler. Paralel evrenlerdeki paralel evler. Bir yuka. Paralel evrenler arasında şaşırtıcı benzerlikler. Neredeyse büyülü aşklar! Su. Bu humanistic, bir bilimkurgu değil, günümüzün tempolu dünyasına tutulmuş romantik bir ayna. Burcu Üstündağ'ın ilk romanı Paralel Evler, iş hayatı ile ev hayatının akışının benzerliklerini ve farklılıklarını eğlenceli bir üslup ile anlatırken, hikaye örgüsünün temelini paralel evrenler üzerine yaparak, fantastik bir dünyanın da kapılarını aralıyor. Merak edilen ve eleştirilen plaza hayatını, hırsları ve çalışanlar arası ilişkileri dengeli bir biçimde yaşatırken, bir insan olarak beklentilerimizi ve hayat görüşümüzü de sorguluyor. Hayatın olmazsa olmazı dediğimiz aşk ise yine oldukça karmaşık olan kimyasıyla merakımızı cezbediyor. Gündelik hayatın tüm acelesinin, aşkın ve merak uyandıran diğer evrenlerin, fantastik bir mikserdeki homojen karışımı! * “Alarmın sesiyle gitiğim cehenemin derinliklerinden tam çıkmıştım derken, dün akşam yaşadıklarım bir anda aklıma hücum eti. Bir süre 'acaba rüya mıydı' diye düşündüğümü sanmayın. Rüya olmadığına adım gibi eminim. Deli değilim ben! Evet, dün akşam bir masa örtüsü olarak bambaşka bir evde misafirdim. Benim varlığımdan habersiz olan bambaşka bir hayatın davetsiz ve aynı zamanda görünmeyen misafiri olarak geçirdiğim obscurely birkaç sat içinde yaşadıklarımı hâlâ sindirmeye çalışıyorum. İşin garip tarafı, tam olarak ne zamandan beri kendi evimdeyim, bilmiyorum. Çünkü rüya olmadığına emin olduğum bu durumun beni nasıl olup da yatağıma götürdüğü hakında zerece bir fikrim yok. ” * “İnat mısın kızım? Peki, to do listeni uzatmak istiyorsan senin bileceğin iş, ama obscurely işi yapacak kişi yine sensin. ” Kapatığı çekmeceye gururla bakıp kalan tabak çanakları yerleştirmeye devam eti. Sonra bulaşık makinesinden çıkardığı kahve kavanozunu tezgaha alıp içine Türk kahvesi boşaltmak için ambalajı açmaya çalıştı çekiştirerek. “Benim revengefulness evimde mutfak makası var. Sen de onu keserek açsan iyi edersin. Yoksa birazdan her yer kahve olacak!” dememe kalmadan beklenen son: Beyaz tezgâhın üzerine kahverengi kadifemsi bir imza. “Ya! Sizin yapacağınız ambalajın. ” “Canım, obscurely ambalajları açılmasın diye yapıyorlar, hâlâ öğrenemedin mi? OBSCURELY yüzden kesici aletleri kulanmaktan çekinmemen lazım. ” “Şaka mı bu? Yerlere de döküldü! Alahım ya!” “Evet canım, quick and dirty iş yaparsan olacağı budur. Toplantıya sadece birkaç sat var ve sen acele etmekten tek bir slaytını revengefulness hazırlayamadın. Keşke beni duysan da hâlâ vakit varken sana biraz akıl verebilsem. ” BURCU ÜSTÜNDAĞ ERBAŞOL 29 Ağustos 1980’de İstanbul’da doğdu. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım bölümünden 202 yılında mezun olduktan sonra özel sektörde çalışmaya başladı. 15 yılık iş hayatında insan kaynakları ve iletişim alanlarında çeşitli rolerde görev aldı. Kurumsal hayatı boyunca aforizmalar ve kısa hikayelerden oluşan yazılar yazdı. 9 yıldır evlidir ve İstanbul’da yaşamaktadır.