bylentes

Hikaye harikaydı! Tipik klişe klişesi lise draması gibi görünmüyor ve en önemlisi, esprili ve tırnaklarınızı ısırırken sırıtıyormuşsunuz. Yavaş bir başlangıç yapmadı, sıkıcı görünmüyordu, aslında başa çıkmak için sınavım olmasaydı kitabı daha kısa sürede bitirirdim. Yine de, tamamladım ve bu benim incelemem. Kitabı kapağına (ve başlığına) göre değerlendirmek. Popüler bir hayalet, garip bir goth çocuk, mükemmel bir kombinasyon yapmazlar mıydı? Hem Alona hem de Will Killian'ın yarattığı karakterler (ona Killian demeyi tercih ederim) olağandışı bir isme sahip (bu ilgimi çekmeye katkıda bulunan bir özellik) ve benzersiz bir ilişki paylaştılar. Çok fazla insan ve vampir / kurtadam ilişkisi biliyordum, yani hey, hayalet? Müthiş heyecanlanıyorum! Gerçekten normal, sürekli çekişmeye, birbirlerine karşı tiksinmeye başlarlar, ama sonra gerçekten çok iyi ilerledi ve 'geçişten' çok hoşlanıyorum. Her zaman Alona Dare ve Killian'ın güzel bir çift, güzel bir nadir çift yapacağını düşündüm. Memnun kaldığım bir şey, 'geçiş' sırasında (nefretten sevmeye) sevgi eksikliğidir. Sadece tutku eksikliğini hissettim, ama Alona'nın bir tür kaybolduğu ve Killian'ın gözlerinde bir şeylerin (uh-huh) olduğu kısmı okuduğumda beni vurdu, bu onların gelişmekte olan ilişkilerinin en inandırıcı parçasıydı. Şimdi karakter hayatına geçiyorum. Farklı hayatları var, Killian hayaleti görebilen goth çocuktu (ama kimse ona inanmadı! Zavallı çocuk!) Ve sosyal olarak zorbalık ve sonunda sorunları olan ve ölen mükemmel bir kız olan Alona Dare. Hikayelerini okumak biraz üzücü, özellikle Killian's, çünkü asıl brewster, babasının intiharı, sinir bozucu ruhları, annesi, küçülmesi ve Joonie ile ( Lily ile aşk). Kill'in dünyasında bir karışıklıktı ve her şeye nasıl ayak uyduğunu hayal edemedim, karşılaşabileceği tüm depresyona rağmen, kendi yollarıyla hala normal olmayı başardı. Ama kimse bunu kabul etmedi. Alona Dare'e gelince, insanların onun hakkında ne düşündüğüne, en iyi arkadaşların aptalları nasıl destekleyebileceğine çok haksızlık hissettim. Ama bu sadece tipik değil mi? Genel olarak, kitap okumak gerçekten keyifli bir zaman geçirdim, eğlenceli bir okuma oldu ve kesinlikle zaman zaman gülüyor ve küçük sürünür vermek. Ayrıca, iki kişinin bakış açısıyla okumak oldukça iyi bir deneyim. (Bu tür POV'ları Simone Elkeles kitaplarında okudum). Her şeyi iyi bir okumayı seven okuyuculara tavsiye ederim ve okuma materyallerinin kimin değiştirilmesini istediklerinden bahsetmiyorum. PS. Tek isim Joonie'ye dikkat et, o bir tür ... tam kafada değil, beni biraz sardı ama sonunda her şey yolunda gitti. İyi eğlenceler! Yaptığımı biliyorum! XD

2020-01-01 20:22