Peygamberimiz ve Onun Yüce Ahlakından Örnek Davranışlar Ebu Talib hayata olduğu müdetçe kimse efendimize dokunamamıştır. Meke müşrikleri, onun ölümüyle peygamberimize eziyet etmeye başlamışlardır. Bu durumu, Abdulah b. Cafer (r. a) şöyle analtıyor: "Ebu Talib öldüğü zaman, Kureyş kabilesinin serserilerinden biri Alah Rasulünün (s. a. v) yolunu keserek ona çatı ve yüzüne toprak atı. Hz. Peygamber (s. a. v) bu durumda evine döndü ve kızlarından biri yüzündeki toprağı hem siliyor, hem de ağlıyordu. Peygamber efendimiz ona: "Ağlama kızım, Alah senin babanı koruyacaktır" dedi. Rasul-i Kibriye efendimiz her zaman: "Amcam sağ bulunduğu müdetçe Kureyş'liler tarafından bana bir kötülük bulunmadı. Ancak onun ölümünden sonra bana hakaret ve işkence etmeye başladılar" derdi. Başka bir rivayete Ebu Hureyre (r. a): "Ebu Talib ölür ölmez Kureyş'liler peygamber efendimize hemen katılık ve ekşi yüz göstermişlerdi. Yapılan bu işkence ve eziyetler karşısında Alah Rasulü (s. a. v) de şöyle derdi: "Ey amca! Senin yokluğunu ne kadar da çabuk hisetim.