Metnin yaratıcısı, Jessamin Swearingen; "Risale-i Punk" adıyla sunduğumuz edisyonumuzda özetle ama tam olarak şunu söylüyor: 1976’da The Who’nun "My Generation"ını yorumlayan Patti Smith, şarkının sonunda "Onu biz yarattık; haydi yeniden ele geçirelim!" diyordu ve neden bahsettiğini de iyi biliyordu. Punk rock 1960’ların ortalarında New York’lu müzisyenler tarafından Amerika’da yaratılmıştı, ama Punk’ın İngiliz versiyonu daha meşhurdu. Punk, New York’ta The Velvet Underground ile doğdu. Velvet, kült olmanın yanı sıra eleştirmenlerce de beğenildi, ama Sex Pistols gibi İngiliz gruplar daha çok tanındı. Sonuçta, 20 yıl sonra punk hala yanlış bir şekilde İngilizi cadı olarak biliniyor. Yukarıda kitaptan yaptığımız alıntıdan rahatlıkla anlayacağınız gibi derdimiz New York sokaklarında doğan Punk ve kültürünün özellikle bugünün gençliği tarafından salt bir İngiliz icadı sanılması. New York Dolls’dan Pati Smith’e, The Velvet Underground’a ve İngiltere dendiğinde hatırladığımız ilklerden birisi olan Sex Pistols’a, CBGB Punk Club’ün Punk yeraltı kültüründeki büyük yeri ve Beat Kuşağının Punklar üzerindeki etkisine değin Punk Tarihinin derinliklerinde ve arka sokaklarında New York’tan İngiltere’ye varan soluksuz bir koşuşturmanın okuması.
Risale-i Punk e-Kitap PDF olarak ücretsiz
Kitap başlığı |
Boyut |
bağlantı |
---|---|---|
Risale-i Punk okumak itibaren EasyFiles |
3.3 mb. | indir kitap |
Risale-i Punk indir itibaren OpenShare |
5.7 mb. | indir ücretsiz |
Risale-i Punk indir itibaren WeUpload |
3.1 mb. | okumak kitap |
Risale-i Punk indir itibaren LiquidFile |
5.4 mb. | indir |
Kitap başlığı |
Boyut |
bağlantı |
---|---|---|
Risale-i Punk okumak içinde djvu |
5.1 mb. | indir DjVu |
Risale-i Punk indir içinde pdf |
3.3 mb. | indir pdf |
Risale-i Punk indir içinde odf |
4.3 mb. | indir ODF |
Risale-i Punk indir içinde epub |
3.5 mb. | indir ePub |
Kitap eleştirileri
Risale-i Punk
akimora
Independência - ES, Бразилия
Cuando se trata de Amélie soy totalmente imparcial. No puedo evitarlo, me encanta. Y mira que hacía tiempo que no leía nada de la belga... Quizá éste no sea el mejor libro que haya escrito (para mí Higiene del asesino y Cosmética del enemigo son casi insuperables), pero a pesar de ello, el final me ha dejado como me dejan los finales de esta autora siempre: con una sonrisa de incomprensión asomando por la comisura de mis labios y preguntándome qué acaba de pasar y qué estoy haciendo con mi vida. Todavía estoy con el subidón de haberme leído una historia tan disparatada como la que presenta en Ordeno y mando (título que sigo sin entender, todo sea dicho de paso) y habérmela creído de cabo a rabo. Es el efecto Nothomb, qué le voy a hacer.
2022-10-29 03:19