crossisonl3c0d

کتاب کوری نوشته ‌ژوزه ساراماگو نویسنده معروف پرتغالی است. این کتاب در سال ۱۹۹۵ نوشته شده و ساراماگو هم در سال ۱۹۹۸ جایزه نوبل ادبیات دریافت کرده. این کتاب توسط دو ناشر به فارسی برگردانده شده که من ترجمه مینو مشیری را خوندم. کوری یه رمان فلسفی خاص هست. نوع شخصیت پردازی، فضا سازی داستان و نوع روایت بسیار متفاوت از بقیه کتاب هایی بود که تا حالا خونده بودم. در واقع ساراماگو با نبوغ خاصی فضا و ماجرایی را نقل می کنه که در اون دیدگاههای خاص فلسفی-اجتماعیش منعکس شده. سبک نوشتاری کتاب هم کاملاْ متفاوت و منطبق بر فضای داستان هست. جملات طولانی هستند و مکالمات بدون ذکر گوینده ها بدون وقفه پشت سر هم نوشته شدن. شخصیت ها و مکان ها اسم ندارن بلکه توصیف میشن. داستان اتفاقی را نقل میکنه که باعث فروریختن خیلی از نظام های اخلاقی-اجتماعی میشه. ساراماگو قصد داره در قالب این داستان این واقعیت را متذکر بشه که خیلی از رفتارها و اخلاقیات تابع موقعیت ما هستند و در فضای دیگه این نظام میتونه کاملاْ متفاوت بشه. اصلی ترین شخصیت داستان دست به قتل، دزدی و ... می زنه ولی همه اعمالش کاملاْ توجیه پذیر و منطقی جلوه می کنند. به نظر من کوری یه کتاب کاملاْ تکان دهنده هست و میتونه خواننده را عمیقاْ به فکر فرو ببره. تم داستان سخت، خشن و غم انگیز هست که در واقع درماندگی انسان خوگرفته به فضای همیشگی را در موقعیت جدیدش را با قدرت خاصی نشون میده. ترجمه کتاب به نظر من خیلی خوب و مناسب هست. این در حالیه که ترجمه کارهای ساراماگو با توجه به سبک خاص نوشتاری آسون نیست. به نظر من کوری کتابی نیست که برای آرامش قبل از خواب و یا سرگرمی خیلی مناسب باشه. همچنین به کسایی که تازه کتابخوانی را شروع کرده اند توصیش نمی کنم. غیر از این موارد، کتاب کاملاْ ارزش خوندن و تفکر کردن را داره و من به جرأت میتونم بگم که کوری یکی از شاهکارهای ادبیات معاصر هست.

2023-06-23 06:38