Buhârî, halk arasinda Sahîh-i Buhârî diye söhret bulan el-Cami'u's-Sahih adli eseri 600.000 kadar hadis arasindan seçerek 16 yilda meydana getirdigini, her bir hadisi (veya babi) yazmadan önce mutlaka boy abdesti alarak iki rekât namaz kildigini söylemistir. Eserini tamamladiktan sonra onu devrin en büyük hadis otoriteleri olan Ahmed b. Hanbel, Yahya b. Main ve Ali b. el-Medini'ye göstermistir. Bu âlimlerin hepsi es-Sahih'i begenmis, dört hadis hariç içindekilerin sahih olduguna sehadet etmistir. Ukayli bu dört hadis hakkinda; ‘Son söz Buhârî'nindir. Onlar da sahihtir.’ Demistir. Buhârî, el-Cami'u's-Sahih'te bir hadisi çesitli yerlerde degisik isnadlarla tekrar ettiginden, eserdeki hadislerin yerlerinin eksiksiz tesbit edilmesi kolay olmadigi gibi sahabe ve tâbiin sözleri hariç muallak, mütabi' ve mükerrerlerle birlikte kitapta 9082 rivayetin ve 25.000'den fazla isnad zincirinin bulunmasi eserden yararlanmayi güçlestirmektedir. Bu güçlügü gidermek amaciyla erken dönemlerden itibaren muhtelif çalismalar yapilmis, bunlardan bazilarinda tekrarlar ve isnadlar gibi sadece hadis uzmanlarini ilgilendiren hususlar ayiklanmistir. Bu çalismalarin en önemlilerinden biri de Zebidî’nin et-Tecridü’s-Sarih’i, Sahîh-î Buhârî’nin en meshur muhtasarlarindandir. Daha fazla göster