Tilsim diyoruz, büyü diyoruz, kiminin dogru, kiminin yanlis oldugunu ileri sürüyoruz, ancak bunlari insandan koparamiyoruz. Insanin bunlara inanmasi, inanmamasi ayri, ancak bunlarin bir insan basarisina karsi, doganin disina çikmis gibi gösteriyor. Bu çikmisligin bile yine doganin içinde bulunarak ayirdina varabiliyor. ... Tilsim, büyü, fal daha uzun yillar insanlarin belleginde, baska etkinliklere bürünerek, yasayacak gibidir. -Hangi ortamda, hangi nedenlerle olursa olsun, insan kendini korumayi düsünen bir varliktir. Hayvanin kendini korumasi bir içgüdü olayidir, dogal etkinliklere dayanir. Insan ise bunu dogal etkinlikler yaninda birtakim yapay gereçlere de basvurur. Insanda, genellikle iki türlü kendini koruma yöntemi vardir, bunlardan birincisi birtakim nesnel araçlar kullanmakla, öteki de nesnel olmayan, tinsel özellik tasiyan girisimlerle sürdürülür. Nesnel araçlarin basinda savasla, vurusmayla, dövüsle, yumrukla ilgili olanlar gelir. Tinsel olanaklarin basindaysa okuyup üflemeler, büyüler, gizemsel etkinligine inanilan birtakim uygulamalar gelir. Burada, ikinci öbege giren, tinsel uygulamalar üzerinde durulacaktir. (Önsöz’den) Daha az göster