Türk Edebiyatındaki Anadolu Bir Anadolu köyünü ve köylerini anlatan edebiyatımızdaki ilk romanın yazarı Nabizade Nazım, 1862 yılında İstanbulda doğmuş ve 186 yılında Harp Akademisini bitirerek, 26 yaşında kurmay yüzbaşı rütbesiyle Genel Kurmayda çalışmağa başlamış, daha 29 yaşındayken de kemik veremine tutulup 1.5 yıl Haydarpaşa Hastanesinde yatıktan sonra 1893 yılında, henüz 31 yaşındayken ölmüş. Yani, İstanbuldan Anadoluya geçecek vakti bile olmamış galiba zavalının. Anadoluyu anlatan edebiyatımızdaki ikinci önemli yapıtın yazarı Reik Halid Karay da, Anadoluya sürgün olarak gitmiş, 1973te. Gerçekçi edebiyatımızın öteki ünlü adları da, ilginçtir. Anadolulu değil. Nazım Selanikte, Sebahatin Ali Bulgaristanda, Gümülcinede, Sadri Ertam, Reşat Eniz, Kemal Tahir de İstanbulda doğmuşlar. Anadolulu ilk gerçekçi edebiyatımız galiba Orhan Kemal. Anadolulu olmayan bu yazarlarımız da, Anadolu gerçeğini ve insanını ya emirerlerinden, ya gazetelerden, ya sürgün yılarından, ya da ancak hapishanelerde tanıyabilmişler. Ama, gerçekten tanıyabilmişler mi acaba? Köy edebiyatı akımının çoşkulu sürdürücüleri Köy Enstitülü yazarlarımız bari köylerini doğru yansıtabilmişler mi yapıtlarında? Demirtaş Ceyhunun bu yeni çalışmasının da, üretiği sorunlarla bu konuşlardaki kemikleşmiş bir dolu kanıyı sil baştan tartışmaya açacağından kuşkumuz yok. (Arka Kapak)