Tuşba'nın İncisi Semiramis. Zaman güçlünün ayakta kaldığı zamanlardı. Kim güçlüyse oydu kral. Kim güçlüyse yine baskın erk oydu. Büyük büyük dedesi kudretli Kral Sardur, Tuşba Kalesi'ni inşa ederken, işte onun tam da en çok sevdiği burcun altına, o koca ve yekpare olan büyük taşa kitabesini böyle yazmamış mıydı?. İçinde sevgi kırıntıları taşıyan her fert, umudun bir gün tazelenip yeşileneceğini bilir, sırın ve gizin bir gün faş olacağını anlar, bir düşün bir gün gerçekle yer değiştireceğini sezer, bu düşün içine gizlenen perinin bir gün bir ölümlünün eliyle açığa çıkacağını görür, sırlılık perdesinin kalkacağını duyumsar. O gün umudun bekçileri yüksek sesle şöyle bağırırlar:"Ey sevgisini düşünden alan ölümlü! Düş aynanı kırartık hükmü kalmadı. Peçeni yüzünden yırtıp at. Gerçek aynasını eline al, onunla dünyanı yansıt. ".