Bâtınî sefer gönüle yolculuktur ki, yer ve gök âleminde, Alahu Teâlâ'nın acâip sun'unda olur. Din yolunun duraklarında ve konaklarında yolculukta bulunmaktır. Mercilerin, Alah adamlarının yolculuğu, böyle bir bâtmî seferdir. Beden varlıklarıyla evlerinde oturmaktadırlar. Fakat yedi kat gök,yedi kat yerden daha geniş olan cenete gönüleri dolaşır, cevelân eder. Ariflerin ceneti o melekût âlemidir ki,ne yolu kesilebilir, ne sonsuzluğuna varılabilir. Ne ziyâreti yasaklanabilir. Hak Sübhânehu ve Teâlâ bu gönül yolculuğuna şu davete bulunur: "Onlar, yer ve gök âlemlerine ve Alahu Teâlâ'nın yaratığı şeylere nazar eylemediler mi?" (Araf: 185)Eğer bir kişi bu iç âlemin yolculuğundan âcizse ve ondan uzak kalmışsa, zahirî yolculuk yapmalı, bedenini bir yerden bir yere dolaştırmalı. Her yerden bir fayda, ibret edinmeli. Bu da kendi ayağı ile Kabe'ye giden, zahir Kabe'yi gören ve tavaf eden kişiye benzer.