Demokratik Modernite ve Ahlak Tarih bize, zamanın beli dönemlerinde ortaya çıkan ve yaygınlaşarak toplumun geneline hakim olup bir süre sonra normal olarak görülmeye başlanan bir sürü ahlakdışı ve vahşi uygulamanın, sorgulanıp aşılacağına inanılmamasına rağmen, sorgulandığı ve aşıldığını göstermiştir. Bu karamsar düşünce ve inançlara rağmen de olsa bir gün bu malum gaflet ve yanılgı durumu da aşılacaktır. Güneş doğmuş, umut ışığı görünmüştür. Tek yapmamız gereken bu perdeyi tamamen aralamaktır. Demokratik Modernite, Abdulah Öcalan'ın geliştirdiği "Demokratik, Ekolojik Cinsiyet Örgürlükçü Toplum Paradigması"nın somutlaştırılmış hali olarak da değerlendirilebilir. Kapitalist Modernitenin bencil, tekçi, tahripkar, sorumsuz, merhametsiz, hoşgörüsüz, açgözlü, israfçı, tecavüzcü, inkarcı, asimilasyoncu, tahakümcü ve sömürücü, toplumun dokusunu bozan, değer düşmanı özeliğinin karşısına iyiliği, mutluluğu, doğruluğu ve güzeliği esas alan, özgürlükçü, eşitlikçi ve demokrat özeliğini çıkartmaktadır. Böyle bir birey-özelik gerçekliği üzerine inşa edilecek olan toplum, dolayısıyla "ahlaki ve politik toplum olarak anlamsal bir gerçekliğe kavuşur. Bu toplumun ve bireyin ekolojiye, ekonomiye ve demokrasiye yaklaşımı ahlaki olur. Sorun çıkarmaktan ziyade varolan sorunları ahlaki politikalarla çözmeye çalışır.