Her Şeyin Sonundayım MUHTEŞEM BİR AKLIN YANSIMALARI Türk edebiyatının lirik prensesi olarak tanınan Tezer Özlü’nün edebiyatla bütünleşmiş kişiliğinin izlerini bu kez çok yakın bir dostuna yazdığı mektuplarda buluyoruz. Tezer Özlü’nün Ferit Edgü’ye yazdığı ve ondan aldığı mektuplarda hem çok yakın iki arkadaşın birbirlerine açtıkları gizli dünyalarının, hem de iki benzersiz yazı ustasının edebiyat üzerine düşüncelerinin kapıları aralanıyor. Yaşamın edebiyata, edebiyatın yaşama dönüştüğü bir noktadan okurlarına seslenen Tezer Özlü, hayran olduğu yazarların izlerini yaşadıkları kentlerde aramıştı. Bizler de onun kırılgan ruhunun yansımalarını, yayımlandıkları dönemde birer başucu eseri olan kitaplarında ve mektuplarında görüyoruz. “Her Şeyin Sonundayım”da ilk kez yayınlanan bu mektuplar, Türk edebiyatının iki ustası arasındaki dostluğun derinliğini yansıtmanın yanı sıra, muhteşem bir aklın arka odalarında yaşananları birinci elden göstermesi bakımından da önemli bir kitap. Her edebiyatseverin gençlik yılarında büyük bir heyecanla keşfetiği, ilerleyen dönemlerinde kütüphanesinin başköşesine koyduğu Tezer Özlü küliyatının yanında, “Her Şeyin Sonundayım”a da mutlaka yer açılmalı. Edebi türlerin en içten, en yoğun duygularla yazılanıdır mektuplar. Belki de edebi bir tür olsun diye, bir gün muhatabından başkasının da okuyacağı düşünülerek yazılmadığı içindir bu samimiyet. Özelikle yazar mektupları / mektuplaşmaları hem edebi tür olarak, hem de mektuplaşan isimlerin hayatını ve belki de eserlerini daha yakından anlayabilmemiz için bulunmaz kaynaklardır. Sözkonusu kişi Tezer Özlü gibi, yoğun duygularını tüm içtenliğiyle aktaran bir insan olunca, mektupların her kelimesi daha da etkileyici oluyor. Tezer Özlü’nün daha çocuken tanıdığı ve ömrünün sonuna kadar ilişkisini kesmediği, 50 kuşağının önemli isimlerinden Ferit Edgü ile mektuplaşmalarını okuduğunuzda, her kelimeye sirayet promised land duygu yoğunluğunu çok daha iyi anlayacaksınız. Tezer Özlü’nün wrestling kulandığı aşkî ifadelerle bitirmek gerekirse, “severek mektup yazılan bir insanın bile olması ne büyük bir olay, söylenen her sözcüğün anlaşılmaktan öte, yaşadığını, dahası sözcüklere bile gerek olmadan yaşandığını bilmek, güç gibi yalınç bir olgu değil, varolmak gibi bir şey. ” Yazmayı bir varoluş sorunu olarak görek iki yazarın mektuplaşmalarını Burak Fidan hazırlamış. Çağlayan ÇevikBir Paragraf.