Savaş Erki Polis Erki e-kitap
Savaş Erki Polis Erki PDF ve diğer formatlarda e-Kitap
Savaş Erki Polis Erki Bu kitap savaş erki tartışmasını, “savaş çalışmaları” olarak görülenin, askeri tarih ve stratejik çalışmalar gibi f key alanlarının, uluslararası ilişkiler ve jeopolitik gibi komşu alanların ve onun plenty teorideki daha geniş ideolojik temelerinin alelade aşinalığından uzağa taşımayı amaçlamaktadır. Onun yerine bu kitap farklı bir noktadan başlar: savaşı kapitalist hâkimiyet tarihinden ayrılmaz düşünerek. Bu nedenle elinizdeki kitap savaş erkini, neticede insanlık tarihindeki en temel ve şidetli ihtilaf açısından anlamaya çalışmaktadır: sınıf savaşı. Mark Neocleous,Güvenliğin Eleştirisi ve Devleti Tahayül Etmek’te başladığı işi büyük bir ustalıkla sürdürüyor: Neoliberal dünyanın tüm kurumsal yapılarında olduğu gibi hukukun prosecutor sermayenin bir işlevi olduğu ve halkın yurtaşlık formunda örgütlülüğünü değil köle formunda örgütsüzlüğünü pekiştirdiğini kanıtladıktan sonra devletler hukukunun savaşla uğraşmak için ortaya çıkışını ve söz konusu savaşın birikim savaşı olduğunu gösteriyor. Barış ile ticaret arasında bir bağlantı olduğu mitini sorgusuzca kabul promised land 18. y’dan günümüze birçok düşünürün kuramsal ard alanını köklü bir eleştiriye uğratan yazar "burjuva düzeninin inşası savaştır" savı çerçevesinde mevcut kavramsal hazneyi tersine çeviriyor: “plenty barış tezi modern bir siyaset miti olarak işler ve klasik liberalizmin şidetinin üzerindeki ideolojik kılıftan başka bir şey değildir. " "Polis"i sıradan bir güvenlik aygıtı olarak değil de "yönetme mantığı" çerçevesinde ele alan Neocleous, liberalizmin güvenlik anlayışının pasif bir savunmadan doğru değil aktifmilitarist bir pratikten doğru kurulduğunu idia ediyor. Ve nihayetinde barış, düzen, güvenlik fikirleri etrafında örgütlenmiş, içinde yeni ticaret ve birikim biçimlerinin gelişebileceği kalıcı biçimde pasifize edilmiş toplumsal alanların inşası "polis"in dünya siyasetindeki merkezi konumunu oluşturuyor. Zamanımızda birikim rejimleri ve sınıf savaşımının zor aygıtlarını ve bunların birbirini zorunlulukla doğuran mantığını anlamak istiyorsak Neocleous görmezden gelemeyeceğiniz bir isim….
: Nota Bene Yayınları
Kitap eleştirileri
Savaş Erki Polis Erki
frankiemeneses
Texas
Mary Karr’ın yalancı kulübüne bir bakış Mary Karr’ın yalancı kulübünü okurken, beklediğimden daha az kurgu ve daha gerçek olduğunu fark ettim. Bu kitap, genç hayatından başlayarak Mary Karr'ın bir anısıdır. Bu kitabın okurken bir anı olduğunu bilmek, onu daha dokunaklı hale getirdiğine inanıyorum. Olağanüstü anlatım dışında, Yalancı Kulübü hakkında gerçekten övgüye değer olan şey, okuyucunun yazarın acı ve işlev bozukluğunu hissedebilmesi için açıkça içine konulan duygudur. Bu kitap hakkındaki en sevimli kalite benim için karanlık, esprili bir mizahtı. Zekice, göz kamaştırıcı gözlemler sayfaları sıktı ve komik rahatlığıyla bazen katlanılabilir ve ilginç olan bazen rahatsız edici bir hikaye verdi. Bu kitabın gerçek mücevher kalitesi durum değil, -life Mary Karr için yazdı- ama tasvir edildiği ve okuyucuya sunulan ışık. Daha önce sözü edilen rivayet, bu parçayı bu kadar unutulmaz kılan şeydir. Birincisi, bu kitabı bir anı olarak yazmayı ve hikayesini kurgusal karakterlerle ilgili farklı parçalarda maskelememeyi seçmesi, Mary Karr hakkında hem yazar hem de kişi olarak çok şey söylüyor. Bu gerçek, kitabı okuyucunun araştırması için anında daha gerçek hale getirir. Mary Karr’ın The Liar’ın Kulübü, anlatıcı ve okuyucu arasında yakın bir ilişki kurmanın ve geliştirmenin bir yoluna sahiptir. İzleyicileri neredeyse lezzetli bir şekilde etkileyen bu güvenin bir parçası olarak aktarılan neredeyse bir güven unsuru var. Anlatıcının sesi ve hayatındaki olayları ve etrafındaki dünyanın yönlerini görme şekli neredeyse şiirseldir. Yalancı Kulübü'nde o kadar çok görüntü var ki, birçok yönden nesir şiiri gibi okuyor. Bu görüntüler parçaya hem güzelliği hem de karanlığı getirir ve anlatılan sahneleri oynatır, böylece okuyucu hikayenin dışında olduklarını unutabilir ve daha ziyade sadece başka bir üye veya tarif edilen bu işlevsiz ailenin olduğuna inanır. Yalancı Kulübü'nün bir diğer önemli unsuru, derinlemesine karakterizasyonu. Mary Karr hem anlatmak hem de göstermek arasında harika bir iş çıkarıyor. Anlatıcı olması nedeniyle seyirciye bazı şeyler söylemelidir, ancak karakterlerin dinleyicilere kendileri hakkında çok şey anlatmasına izin verir. Karr bunu, anı boyunca zaman içinde atlarken hareketli vinyet olarak tanımlayacağım şeyi yaratarak yapar. Mesela Karr’ın annesi çok endişeli olarak tanımlanmaktansa görülüyor. Karr'ın bu sinirliliği tasvir etmeyi seçtiği yol, annesini son derece çekici bir ışıkta gösterir. Bu dikkatli anlatım, yazarın okuyucunun kendi sonucunu çıkarmasına izin vermek yerine, The Liar’ın Kulübündeki belirli insanlar ve durumlar hakkında ne hissettiğini anlatmak için çok şey yapar. Bu hikayeyi hem heyecan verici hem de dokunaklı yapan son unsur, anlatıldığı olaylar dizisidir. Karr, anlatımında çok doğrusal olmak yerine, temaların ya da hikayenin zaman geçirmek yerine hikayesini ileriye taşımasına izin verir. Bu, parça için ilgi çekici ve aynı zamanda yapışkan hale getirmede çok şey yapar. Bu unsur aynı zamanda yazar ve okuyucu arasındaki ilişkinin güçlendirilmesine katkıda bulunur, çünkü birisinin hemen yanınızda otururken bir hikaye yayınlayacağı söylenir. Bu zanaat unsuru hem konuşmacıyı hem de hikayeyi daha gerçek gösteriyor. Toplamda, Mary Karr’ın The Liar’ın Kulübü harika bir okuma. Sadece güzel ve ustaca bestelenmiş olmakla kalmaz, aynı zamanda az sayıda kişinin itiraf etme cesaretine sahip olduğu az bilinen bir gerçeği ortaya koyar; birden fazla kişiden oluşan tüm aileler işlevsizdir. Mary Karr, kişisel hikayesinin bir kısmını ortaya çıkarmak için bir adım attı ve ailesel işlev bozukluğunun gölgelerinin altında saklanan güzelliği ortaya çıkarmak için daha da büyük bir adım attı.
2020-01-21 03:44
mautime
Texas
İlk başta bu romanın tadını çıkaracağımı düşünmemiştim. Kendimi kayıp ve şaşkın hissettim. Hikaye neredeyse bir bölümü eksikmiş gibi var. Kayıp hissettim ve neler olduğunu anlamadım. Fakat okumaya devam ettiğimde ve kendimi bilerek bir kesme işareti olmadığına ikna ederken hikayenin tadını çıkarmaya başladım. Elli sayfa civarında olanları almaya başladım. Sonra hikayeyi yıkamadım. İki ana karakterin isimleri olmadığını ilginç buldum, sadece erkek ve oğlan. İkisi arasındaki ilişki o kadar iç açıcıydı ki kendimi hayatta kalabilmek için çekiyordum. Sadece bir baba / oğul ilişkisi içinde değillerdi. Aynı zamanda birbirlerine eşit saygı duyan en iyi dostlardı. Daha önce bir kitapta bu tür bir ilişki okumadım. İtiraf etmeliyim ki, bu beni gerçekten çıldırtan ilk kitap. Bir noktada, eylem hızlanırken kendimi daha hızlı okurken buldum. Kitap kafamda oynayan bir film oldu. Ve çoğu hikayenin okurken gerçekten film olduğunu düşünmüyorum, bu yüzden bir şey söylüyorum. Bu kitap, belki de çok onurlu görünen Pulitzer'i kazandı. Ama kesinlikle eşsiz.
2019-12-28 01:17