Tarihi Boyunca Bektaşilik-Yaşar Nuri Öztürk Bektaşi ahlakının temelinde insana saygı yatar. Bu saygı, insan-Alah beraberliği veya Hak-halk aynîliği gibi temel bir inanış uzantısıdır. İnsan, Alah'ın bu varlık âlemindeki en büyük zuhûru ve tecelisi olarak, muhteremdir. Ona saygı, ibadetlerin en büyüğü olmakla kalmaz; sonuç olarak ibadetin özü, esası olur. İnsanlığın Budist, Hıristiyan, Müslüman, Orta Asya-Şaman mirasını, Kur'an ve Muhamedi yaklaşım denetiminde esrarlı bir senteze kavuşturan Bektaşilik, insan ruhunun kıblesi ve huzur ve mutluluğun esası olarak insana saygıyı tesbit etmiş bulunuyor. Bu anlayışın asli uzantılar vahdeti vücut yani insan-varlık-Alah birliği, sevgi, aşk, hizmetir. Bu esprinin sembölü Alah-Muhamed-Ali üçlüsüdür. Muhamed, Alah'ın, vahyini şahsıyeti ile fili örnek haline getirdiği gibi, Ali de Muhamed Süneti'nin fili örneğidir. Bu üçünü birbirinden ayırarak anlamak ve onların sunacağı ilhamdan yararlanmak mümkün olmaz.