Çiçek Senfonisi - Toplu Şirler - Özdemir Asaf Çiçek Senfonisi – Toplu Şirler - Özdemir Asaf “Özdemir Asaf’ın şairdeki ‘ikinci kişi’ problemini, ikinci kişi ile kendi arasındaki bağıntıları çeşitli yönlerden derinleştirdiği, yaşayışını dolduran davranışları soyutlaştırarak bir düşünce planına yükseltiği, bunu yaparken de, 1950 şirinin ortak biçim anlayışından ayrı, özel bir dil kulandığı görülür, çelişmeli, oyunlu bir mantık düzeninde mısra sayısını çok kere en aza indirdiği de olur. ” Behçet Necatigil “Özdemir Asaf 1950’lerde kişiliğini bulduğu, şirinin özeliklerini belirginleştirdiği zaman, bütün akımların dışında bir şairdi. Düşünceleri, duyguları yoğunlaştırıp kısacık şirler yazışıyla Uzak Doğu ülkelerinin bilge şairlerine benziyordu. Bu özeliğiyle Garip akımının ilk günlerine de bağlanabilirdi, ama o akım içinde fazla bir yer tutmayan bu anlayış, Özdemir Asaf’ta düşünceye iyice ağırlık verilerek benimsenmiş, özenle işlenmiş, geliştirilmişti. Şir düşüncelerin, duyguların yoğunlaştırılmasında aranıyordu. Uzun şirlerde bile parçaların bu anlayışla ele alındığı açıktı. ” Memet Fuat Çiçek Senfonisi - Toplu Şirler çağdaş Türk şirinin en özgün isimlerinden biri olan Özdemir Asaf’ın sağlığında yayımladığı yedi şir kitabını bir araya getiriyor: Dünya Kaçtı Gözüme, Sen Sen Sen, Bir Kapı Önünde, Yumuşaklıklar Değil, Nasılsın, Çiçekleri Yemeyin, Yalnızlık Paylaşılmaz.