Afacan Resimler-Italo Calvino e-kitap
Afacan Resimler-Italo Calvino PDF ve diğer formatlarda e-Kitap
Afacan Resimler-Italo Calvino Afacan Resimler - Italo CalvinoKalem Sincabı” Italo Calvino’dan çocuklara… İtalyan ve dünya edebiyatının en önemli yazarlarından Italo Calvino 1923 yılında doğdu. Romanları, hikâyeleri ve denemeleri dünya çapında okundu, sevildi. Çocuklar için de yazdı, ama bütün iyi kitaplar gibi bunlar da her yaştan okura seslenen kitaplar oldu. İkiye Bölünen Vikont, Ağaca Tüneyen Baron, Varolmayan Şövalye, Dere Tepe Ters başlıca eserleridir. Afacan Resimler’in kahramanı Lodolinda mutlu olduğu zamanlarda kelebek, gelincik resimleri yapan küçük bir kızdır. Ama ya kızgın olduğunda? Öfkeli boğalar, korsan gemileri, yakılıp yıkılan kaleler çizer. Bir gün evde, ailesinin arkadaşlarının oğlu Federiko’yla baş başa kalır Lodolinda. Federiko, denizdeki hortumun neye benzediğini anlasınlar diye, akvaryumdaki balıkları bulaşık makinesine koymaya kalkışınca, bizim kız, işte o zaman çok sinirlenir… Sıradan bir hikâye, Calvino’nun dehasından fışkırınca, sanatın ve hayal gücününün dönüştürücü gücüne dair muhteşem kitap çıkar ortaya
: Yapı Kredi Yayınları
Kitap eleştirileri
Afacan Resimler-Italo Calvino
wallace47
Kiskinizs, Macaristan
Most of these stories have a narrator looking back to the time of the story from an undisclosed or unimportant future vantage point. The way the character looks back indicates the story is vital memory(to the character's existence even). Dybek's vivid flashes of past come in layer upon layer, rendering the story into not just memory, but perhaps the most important time of these characters' lives. The sense of nostalgia is thick and alive--it's hypnotic at times, but slows the read a bit, too. The short shorts are a pleasure. So why 4 stars? Cleary in the entire book, Dybek is concerned with the world of dreams, or perhaps more particulary the limbo *between* waking reality and dreamscape. It kind of goes along with the characters looking back, thus they're caught between whatever their present and their vivid past. The long story "Nighthawks" in the middle of the book is fascinated with this limbo. The language Dybek uses when in dream or that limbo is incredible and poetic, and I loved that part of it. But the musing exploration of that place just wasn't for me. I realize it's just a personal preference on my part (not my kind of writing), but frankly: I was bored at times with it. Other stories besides "Nighthawks" were much more compelling reads because they had the musing in it but weren't overwhelmed by it. I don't think I'd ever read "Bijou" again either. Human exploration through an audience's reaction(s) to a graphic documentary--for me: a "so what?" read.
2023-07-05 11:17