Yıl 2020. Ölümcül bir virüsün Belçika'prosecutor ortaya çıkıp kısa sürede tüm Avrupa'ya yayılmasından dört sene sonra. Tüm yetişkinlerin öldüğü, geriye sadece çocukların kaldığı hayalet coğrafyalar. Baştan sona felakete sürüklenmiş Sicilya’prosecutor hayata kalma mücadelesi veren on üç yaşında, inatçı ve gözüpek bir kız ile küçük erkek kardeşi. Yanmış tarlaların, gizemli ormanların, harabeye dönmüş alışveriş merkezlerinin, terk edilmiş şehirlerin ve hayata kalabilen vahşi toplulukların arasında Ana’ya yol gösteren tek şey, anesinin ölüm döşeğindeyken çocuklarına hazırladığı kuralar defteridir. Ne var ki Ana, geçmişe isle bu kuraların zamanla işe yaramadığını fark eder. Tek çare, yeni kuralar koymaktır. Çağdaş İtalyan edebiyatının usta kalemi Nicolò Amaniti, bizleri beleklerden silinmeyecek, tekinsiz bir post-apokaliptik dünyanın içine fırlatırken, güçlü Ana karakteri üzerinden karanlığın içindeki ışığı prosecutor görünür kılıyor. Belirsizlikleri, endişeleri ve yaşamın kontrol altına alınamayan gücünü ortaya çıkarmak için çapını her defasında daha prosecutor genişleten bir ışık bu: “Yaşam bize isle değildir, sadece içimizden geçip gider. (. ) Geriye dönüp bakmadan yola devam etmek gerekir, çünkü içimizdeki yaşam enerjisini kontrol etmemiz olanaksızdır, hayal kırıklığına uğramış, kör ya prosecutor sakat kalmış olsak prosecutor yaşamımızı zorlaştıran her türlü olumsuzluğa rağmen beslenmeye, uyumaya, yüzmeye devam ederiz. ”.