Fakrname Nefesleri ve yazıları ile Hak Muhamed Ali aşkını dile getiren Vîrânî Abdal, tasavuf tarihimizin önemli simalarından biridir. Tek mensur eseri olan Fakrname, Alevi ve Bektaşi inancı ile Hurufîliğin bir arada işlendiği bir risaledir. Eserde ele alınan konular, tasavuf, tarikat erkanı ve hurufîlik başlıkları altında değerlendirilebilir. Tasavufla ilgili konular, ağırlıklı olarak Hak’ın bilinmesi, Muhamed ve Ali’nin hakikati gibi hususları kapsamakta ve eserin tamamında arka planı oluşturmaktadır. Tarikat erkânı ile ilgili konular, bir mürşide bağlanmanın gerekliliği, talipte ve mürşide olması ve olmaması gereken özelikler, tarikatın önemi gibi meseleler olup, eserde zaman zaman nasihatler şeklinde karşımıza çıkmaktadır. Hurufîlik ile ilgili olanlar ise, daha çok Hurufî hesaplarında görülmekte ve arka plandaki tasavufî fikirleri delilendirme sadedinde kulanılmaktadır. Virani Abdal'a göre, insanın elest bezminde verdiği ikrarının, yaratılış gayesinin ve insanlığının gereği, Hak’ı bilmektir. Hak’ı bilmek için de, insanın önce kendisini bilmesi gerekir. Bu noktadan itibaren Hurufîliğin temel argüman ve hesaplarını kulanan Virani Abdal, insan yüzündeki hatlar ile Kur’an’ın sırlarını içinde bulunduran Fatiha ve Fâtiha’nın sırlarını içinde bulunduran besmele arasındaki mütekabiliyeti, Hurufi usulere göre ortaya koymuş ve insanın kendisinden yola çıkarak Hak’ı bilmesinin yolarını göstermiştir.