zhongxiaoqiang

Her zaman Irving ile mücadele ettim ve Elma Şarabı Ev Kuralları bir istisna değildir. Irving'in fakir bir yazar olması değil, kimse bunu tartışamaz. Karakterleri her zaman tamamen etli ve canlıdır ve her cümle o kadar çok ayrıntıya damlar ki, Homer ve Melony terk edilmiş değirmenci yurdunda uğraşırken kıymıklar alacağınızı düşünürsünüz. Sadece kitabı indirdiğimde çoğu zaman pamuk şekerinin eşdeğerini okuduğumu hissediyorum: gerçekten güzel ama arsa açısından çok fazla madde yok. Irving'in yazımının bir başka yönü de battaniye telaffuzlarında cümleler sunma eğilimidir (yani - "Bir yetim sonsuza dek bir çocuktur; yetim değişmeyi reddeder; yetim hareket etmekten nefret eder; yetim rutini sever"). Çoğu zaman, bir karakter özelliğini iletmek için kullanılan sığ battaniye yargıları gibi görünüyorlar, ancak bunun yerine Irving'in karakterlerini karton kesikleri gibi gösteriyorlar. Elma şarabı Kurallarının sağladığı şey, pro-yaşam ve "pro-yaşam" tartışmasına çok dengeli bir bakış. Boston'un Güney Yakası'nda çalışırken kendi başına gelen Dr. Wilbur Larch'ın bakış açısına göre, kürtaj, ne kadar kalifiye veya yaralı olursa olsun, herhangi bir potansiyel sağlayıcıdan birini arayanlar için gerekli bir seçenek gibi görünüyor. Larch'ın görüşüne göre, kadınların eğitimli ve sevecen bir sağlayıcıdan hasta için şefkatsiz bir arka oda kasapından kürtaj alması çok daha iyidir. Bu görüşün zıttı, kitabın kahramanı Homer Wells, botla kürtajın sonuçlarını hiç yaşamamış bir yetimdir ve yetim bakış açısıyla, durdurulmuş fetusları hiç olmamış oyun arkadaşı olarak görme eğilimindedir. Homer ve Larch'ın kürtajla ilgili çatışması sayesinde Irving, ülke olduğu sürece Amerika'nın kenarlarında zorlanan bir konuya içgörüsel bir ışık tutmayı başarıyor. Sonuçta, sanırım elma şarabı kuralları keyif aldım. Elbette, Irving'in hikayede Dr. Larch bir eter rüyasında kaybolduğu kadar kayıp olup olmadığını merak ettiğimde kesinlikle anlar vardı, ancak kitabı son kez hayal ettiğimde tuttu ve beni düşünmeye bıraktı bir süre sonra. Herhangi bir önlemle, iyi bir okumanın işareti olmalıdır. Sonunda, romanın başlarında beni yakalayan şu alıntıdan bahsetmeye ihtiyacım var: "Dr.Larch, Melony'un Jane Eyre'yi onunla birlikte aldığını belirtti; bunu umutlu bir işaret olarak kabul etti - Melony nereye giderse gitsin, rehberlik olmadan, sevgisiz, inançsız olmazdı; onunla iyi bir kitabı vardı. Keşke okumaya ve okumaya devam ederse, diye düşündü Larch. "

2020-01-24 12:42